پيشايندها و پسايندهاي رهبري تسهيم‏‌گرا (مطالعۀ موردي: مدارس دولتي شهر بوشهر)

موسسات آموزشي، از جمله مدارس، براي استمرار بخشيدن به نقش هاي اجتماعي و آموزشي خود بايد روندهاي نوين رهبري را بر اساس نظريه‌ هاي مطرح شده بكار گيرند. رهبري تسهيم ‌گرا يكي از اين موارد است كه به معلمان اجازه مي‌ دهد در تصميم‌ گيري ها مشاركت كنند و در اجراي آنها سهيم باشند. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل پيشايندها و پسايندهاي رهبري تسهيم‌گرا در مدارس است. بدين منظور، 138 مقاله معتبر بين‌ المللي از سال 2000 تا 2020 بررسي اوليه شد كه با توجه به نامناسب بودن عنوان، چكيده و محتواي 78 مقاله، تعداد 60 مورد براي بررسي نهايي در نظر گرفته شد. مرور اين موارد به استخراج پيشايندها و پسايندهاي رهبري تسهيم‌ گرا در ادبيات معتبر بين ‌المللي مي‌ پردازد. اين مطالعه از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي– همبستگي است. جامعه آماري همه معلمان دوره‌هاي متوسطه شهر بوشهر، به تعداد 1299 نفر، در نظرگرفته شد كه از بين آنها 297 نفر به روش تصادفي طبقه ‌اي نسبي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات 9 پرسشنامه استاندارد بود كه پايايي و روايي آن بر اساس آلفاي كرونباخ، نظر استادان خبره و مدل سازي معادلات ساختاري تاييد شد. داده ‌ها با استفاده از نرم افزارهايSPSS  وPLS  تجزيه و تحليل شد و نتايج نشان داد ويژگي هاي شغلي و امنيت روانشناختي بر رهبري تسهيم ‌گرا تاثير معنادار دارند. اما معنادار بودن تاثير شخصيت تيمي و متغير تعديل‌گر امنيت روانشناختي تاييد نشد. همچنين تاثير معنادار رهبري تسهيم‌ گرا بر تسهيم دانش، توانمندسازي، سرمايه روانشناختي جمعي، خلاقيت و رفتارشهروندي سازماني تاييد شد. با در نظر داشتن عوامل موثر بر قدرت رهبري تسهيم ‌گرا در معلمان، مي ‌توان به تقويت اين موارد در آنها پرداخت و از نتايج و پيامدهاي اين نوع رهبري در معلمان بهره برد.