پايداري صادرات زعفران ايران در بازارهاي جهاني و عوامل مؤثر بر آن

با در نظر گرفتن ماهيت پوياي موجود در صادرات زعفران كشور، تحليل در خصوص رشد صادرات اين محصول بر پايه اختلاف بين ارزش‌هاي صادرات بين دو زمان مشخص، درك درستي از ثبات در روابط تجاري ميان ايران و كشورهاي طرف صادرات را نمي دهد. با توجه به اهميت صادرات زعفران، اين مطالعه به بررسي روابط صادراتي اين محصول طي دوره زماني 97-1376 با بهره‌گيري از تابع بقاي كاپلان ماير و برآورد مدل كاكس نيمه پارامتريك پرداخته است. نتايج تحليل كاپلان ماير نشان داد كه تنها 20% از روابط صادراتي زعفران تا پايان دوره موردبررسي باقي مانده است. برآوردهاي به‌دست‌آمده از مدل كاكس نيز نشان داد كه عواملي چون توليد بالاتر، وجود روابط تجاري باسابقه تر، و توليد ناخالص داخلي بالاتر كشورهاي واردكننده ريسك از دست رفت يك رابطه صادراتي را به ترتيب 0.006، 0.33 و 0.007 درصد كاهش داده و لذا باعث افزايش طول مدت صادرات مي شود. همچنين صادرات با كشورهاي آسيايي از ريسك از دست رفت كمتري نسبت به ساير كشورها برخوردار است. با توجه به اين نتايج، تقويت صادرات به طرف هاي تجاري با اقتصاد بزرگ تر، و ايجاد شبكه هاي بازاريابي و زنجيره عرضه محصول با كشورهاي پرسابقه در خريد زعفران كه عرضه هماهنگ و پايدارتر محصول را تضمين مي نمايد، اهميت داشته و پيشنهاد مي شود.