عنوان مقاله :
عوامل پيشگويي كننده اتخاذ رفتارهاي پيشگيرانه از ابتلا به كوويد - 19 در جمعيت شهري: كاربردي از مدل اعتقاد بهداشتي
عنوان به زبان ديگر :
Predictive Factors of Adopting Covid-19 Preventive Behaviors Among the Urban Population: An Application of The Health Belief Model
پديد آورندگان :
قربان زاده، سيما دانشگاه علوم پزشكى اروميه - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت عمومى، اروميه، ايران , ماهرى، مينا دانشگاه علوم پزشكى اروميه - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات عوامل اجتماعى مؤثر بر سلامت - گروه بهداشت عمومى، اروميه، ايران , خلخالى، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكى اروميه -دانشكده پزشكى - مركز تحقيقات ايمنى بيمار - پژوهشكده تحقيقات بالينى - گروه اپيدميولوژى و آمار زيستى، اروميه، ايران , ديدارلو، عليرضا دانشگاه علوم پزشكى اروميه - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات عوامل اجتماعى مؤثر بر سلامت - گروه بهداشت عمومى، اروميه، ايران
كليدواژه :
مدل اعتقاد بهداشتى , كوويد - 19 , پيشگيرى و كنترل
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: كوويد-19 يك عفونت تنفسي مسري است. به دليل مقاومت گونه هاي جديد ويروس در برابر واكسن هاي موجود، بهترين راه مقابله، اتخاذ رفتارهاي پيشگيرانه است. ولي اكثر افراد از آنها تبعيت نمي كنند. درك عوامل مؤثر بر تصميم گيري افراد در زمينه تبعيت از رفتارها ضروري است. سازه هاي مدل ها مي توانند در پيش بيني رفتار موثر باشد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين عوامل پيشگويي كننده اتخاذ رفتارهاي پيشگيرانه از ابتلا به كوويد-19 با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتي انجام شد.
مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي به روش مقطعي در سال 1400 در ميان 500 نفر از شهروندان اروميه انجام شد كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته چهاربخشي شامل متغيرهاي جمعيت شناختي، سوالات آگاهي، سازه هاي الگوي اعتقاد بهداشتي و رفتارهاي پيشگيري كننده ازكوويد-19جمع آوري شدند. داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي در نرم افزارSPSS تحليل شدند.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار رفتارهاي پيشگيرانه 22/3 ± 37/22 بود. در بين سازه ها، خودكارآمدي، آگاهي، راهنماي عمل، منافع و موانع پيش بيني كننده اتخاذ رفتارهاي پيشگيرانه از كوويد-19 بودند. اين متغيرها به همراه متغيرهاي دموگرافيك قادر به پيش بيني 47% از تغييرات رفتار بودند.
نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه در طراحي مداخلات آموزشي بايد بر متغير خودكارآمدي به عنوان مهم ترين پيشگويي كننده اتخاذ رفتارهاي پيشگيري كننده از كوويد-19 در شهروندان تأكيد شود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: COVID-19 is a contagious respiratory infection. Due to the resistance of new virus variants to existing vaccines, the best way is to adopt preventive behaviors. But most people don’t follow them. Understanding the factors affecting people's decision making in adherence to behaviors is essential. Constructs of models can be effective in predicting behavior. Hence, the present study aimed to determine the Predictive factors of adopting COVID-19 Preventive behaviors by using the health belief model.
Materials and Methods: This descriptive-analytical study was conducted by cross-sectional method in 1400 among 500 Urmia citizens who were selected by convenience sampling method. Data were collected by using a researcher-made questionnaire with four sections including demographic variables, items of knowledge, constructs of health belief model and COVID-19 Preventive behaviors. Data were analyzed by using descriptive statistics, Pearson correlation coefficient and linear regression in SPSS software.
Results: The mean and standard deviation of preventive behaviors was 22.37 ± 3.22. It was also shown that among the constructs of the HBM, self-efficacy, knowledge, cues to action, benefits, and barriers were predictors of COVID-19 preventive behaviors. Overall, these variables, along with demographic characteristics could predict 47% of behavioral changes.
Conclusion: In designing educational interventions, special emphasis should be placed on the self-efficacy construct as the most important predictor of adopting COVID-19 preventive behaviors among citizens.
عنوان نشريه :
آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران