عنوان مقاله :
نظرات اساتيد و مربيان در مورد برنامه‌ي درسي كارشناسي ارشد روان پرستاري: مطالعه كيفي
عنوان به زبان ديگر :
The opinions of the lecturers from the Msc of Psychiatry nursing curriculum: a qualitative study
پديد آورندگان :
طاهري، محمد دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه پرستاري، تهران، ايران , ره گوي، ابوالفضل دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه پرستاري، تهران، ايران , فلاحي خشكناب، مسعود دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه پرستاري، تهران، ايران
كليدواژه :
آموزش پرستاري , برنامه درسي روان پرستاري , برنامه درسي
چكيده فارسي :
مقدمه: توسعه‌ي خدمات بهداشتي در سال‌هاي اخير سبب شده است تا ضرورت تربيت پرستاران به ويژه در مقطع كارشناسي ارشد احساس شود از اين رو رشته كارشناسي ارشد روان پرستاري در ايران راه‌اندازي گرديد و برنامه‌ي درسي آن در سال 1391 مصوب شد. به دليل عدم ارزيابي جامع پيرامون كفايت برنامه‌ي درسي جديد اين رشته به عنوان مهم‌ترين عنصر سازنده‌ي آن، اين پژوهش با هدف بررسي نظرات اساتيد و مربيان رشته‌ي روان پرستاري از برنامه درسي كارشناسي ارشد روان پرستاري انجام شد.
روش‌ها: مطالعه‌ي كيفي حاضر با استفاده از روش تحليل محتواي مرسوم (Conventional content analysis) و در سال 1397 صورت پذيرفت. جامعه‌ي آماري اين پژوهش 9 نفر از اساتيد و مربيان روان پرستاري با سابقه‌ي حداقل 2 ترم تدريس از دانشگاه‌هاي سراسر كشور بودند كه به صورت هدف‌مند براي مصاحبه‌ي شفاهي نيمه ساختاريافته به مدت 60-30 دقيقه انتخاب شدند و انجام مصاحبه‌ها تا زمان اشباع داده ادامه پيدا كرد و كدهاي باز با خوانش مكرر مصاحبه‌ها انتخاب شد.
نتايج: با بررسي داده‌هاي كيفي، تعداد 90 كد اوليه استخراج شد كه بر اساس ارتباط ميان كدها به 4 طبقه و 5 زير طبقه تقسيم گرديد. از اين ميان 25% كدها مربوط به كارايي ساختار كلي برنامه‌ي درسي، 7/28% مربوط به كارايي آموزشي، 22/22% مربوط به كارايي پژوهشي و 07/24% كدها مربوط به كارايي باليني برنامه‌ي درسي بود.
نتيجه‌گيري: نتايج حاصل حاكي از ايرادات و كمبودهاي برنامه‌ي درسي در وجوه مختلف آموزشي، پژوهشي و باليني بود كه پيشنهاد مي‌شود ارزيابي مجدد اين برنامه جهت رفع مشكلات بر مبناي نظر اساتيد و مربيان صورت گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction: The development of health services in recent years has made it necessary to train nurses especially at the master's level. In so doing, psychiatry nursing was set up in Iran for better nursing care to psychiatric patients and the curriculum was established in the year 2011. In this study, due to the lack of comprehensive evaluation of the adequacy of the new curriculum in this field as an important component, the opinions of educators in the field of psychiatric nursing was solocited.
Methods: This qualitative study was performed using Conventional content analysis in the academic year 2018. Participants were 9 psychiatric nursing lecturers with at least 2 semesters of teaching experience from universities across Iran randomly selected to take part in semi-structured oral interviews (30-60 minutes) and continued until data saturation, and open-source codes were extracted by repeated reading of the interviews.
Results: After reviewing the gathered data, 90 primary open codes were extracted, which were divided into 4 categories and 5 sub-categories based on the relationship between the codes. Of these, 25% of the codes were related to the overall structure of the curriculum, 28.7% were related to the educational efficiency, 22.22% were related to the research efficiency and 24.07% of the codes were related to the clinical efficiency of the curriculum.
Conclusion: The results revealed the inefficiency of the curriculum in various aspects of education, research and clinical, which in turn suggests the reevaluation of the program to solve problems based on the views of educators.
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
