اثربخشي آموزش شكوفايي بر سرمايه‌هاي روانشناختي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بابل

Exploring the Possible Effect of Training on Babol University of Medical Sciences Students’ Psychological Capital

مقدمه: شكوفا شدن افراد يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هايي است كه مي‌تواند به سلامت و بهزيستي فردي و اجتماعي منجر شود. لذا بررسي شكوفايي افراد و عوامل مرتبط با آن حائز اهميت است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشي آموزش شكوفايي بر سرمايه‌هاي روانشناختي (اميدواري، تاب‌آوري، خودكارآمدي و خوش‌بيني) دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بابل انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر كاربردي و از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماري پژوهش حاضر متشكل از كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بابل بود كه از اين جامعه تعداد 40 نفر از افراد كه نمره يك انحراف استاندارد پايين‌تر از ميانگين در پرسشنامه شكوفايي به دست آوردند، به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. در ابتدا همه شركت‌كنندگان پرسشنامه سرمايه روانشناختي را تكميل كردند. سپس گروه آزمايش تحت آموزش شكوفايي قرار گرفت. در نهايت هر دو گروه پس‌آزمون دريافت نمودند. پس از جمع‌آوري اطلاعات، داده‌ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل گرديد. نتايج: در متغيرهاي خودكارآمدي و اميدواري بين دو گروه تفاوت معنا‌داري در سطح 0/01>p مشاهده شد، اين در حالي است كه در متغير خوش‌بيني اين تفاوت در سطح 0/05>p معنا‌دار بود. در متغير تاب‌آوري بين دو گروه تفاوت معنا‌داري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: در نهايت مي‌توان گفت استفاده از آموزش شكوفايي باعث ارتقاي سرمايه روانشناختي در دانشجويان شده و از اين رو مي‌توان از اين آموزش در جهت ارتقاي خودكارآمدي، خوش‌بيني و اميدواري و ساير متغيرهاي مربوط به حوزه سلامت بهره برد.

Introduction: Flourishing of individuals is one of the students’ important characteristics that can lead to social health and well-being, which, in turn, highlights the flourishing of individuals and related factors. In so doing, this study endeavored to study the effectiveness of flourishing education on psychological capital (hope, resiliency, self-efficacy and optimism) of students of Babol University of Medical Sciences. Methods: This applied and experimental study was conducted with a pre-test-post-test design with a control group. The population consisted of all students of Babol University of Medical Sciences. From this population, 40 individuals who obtained a standard deviation score lower than the average in the flourishing questionnaire were selected by random cluster sampling. Initially, the participants completed the Psychological Capital Questionnaire. The experimental group was then trained to flourish. Finally, both groups received post-test. After data collection, the data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: The results revealed that there was a significant difference in the variables of self-efficacy and hope between the two groups at the level of p <0.01, while in the variable of optimism this difference was significant at the level of p<0.05. There was no significant difference in resiliency between the two groups. Conclusion: It can be concluded that the use of flourishing education elevate psychological capital in students and therefore this education can be used to promote self-efficacy, optimism, as well as hope and other health-related variables.