بررسي علائم باليني و آزمايشگاهي كودكان مبتلا به آرتريت ايديوپاتيك جوانان تحت درمان با پالس متيل پردنيزولون

Evaluation of clinical and laboratory symptoms of children with idiopathic arthritis treated with methylprednisolone pulse

آرتريت ايديوپاتيك جوانان شايعترين بيماري روماتولوژي دراطفال، شامل يك گروه از اختلالات كه همگي داراي تظاهر باليني مشترك آرتريت هستند. هدف بررسي علايم باليني و آزمايشگاهي كودكان مبتلا به آرتريت ايديوپاتيك جوانان درمان شده با پالس وريدي متيل پردنيزولون بوده است. روش بررسي اين مطالعه، يك پژوهش توصيفي- مقطعي 20 ساله از سال 1372 الي 1392مي باشد. اطلاعات 202 بيمار بستري با تشخيص JIA كه پرونده اي شامل داده هاي دموگرافيك (جنس و سن)، داده هاي باليني و آزمايشگاهي داشتند ثبت گرديد و توسط SPSS software, version 17 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) تحليل شد . يافته ها ميانگين سني بيماران 3/65±6/98 سال بود. پس از درمان در تمام گروه هاي سني و جنسي ميانگين HB و HCT به طور معنادار افزايش و WBC و PLT به طور معنادار كاهش داشت. ميانگين CRP و ESR كاهش معنادار داشت. ميانگين آلكالن فسفاتاز در گروه پسران كاهش معنادار داشت. در AST و ALT تغييرات معنادارنبود. در سطح Ca و K، كاهش معناداربود. در ميزان Na افزايش معنادار بود. سطح Ca در پسران و K در دختران كاهش معنادار و Na در پسران داراي افزايش معنادار بود. سديم سرم در گروه سني بالاي 10 سال افزايش معنادار داشت، پتاسيم در گروه سني پنج تا 10 سال و كلسيم در گروه سني تا پنج سال و بالاي 10 سال كاهش معنادار داشت. FBS تغيير معنادار نداشت. فشارخون افزايش معنادار داشت. در اين مطالعه بيشترين درگيري مفصل در زانو 89/7% و كمترين درگيري در مفصل گردن با 7/4% بود كه در نهايت به طور معناداري در پاسخ به درمان 76/7% بهبودي داشته اند. نتيجه گيري با توجه به در دسترس بودن، بهترشدن عملكرد بيمار و كاهش علايم باليني، اين روش درماني توصيه مي شود. هرچند نياز به مطالعات بيشتر و مشاوره ساير متخصصين از جمله مشاوره قلب وعروق ضروري به نظر مي رسد.

Juvenile idiopathic arthritis is the most common rheumatic disease in children, which includes a group of disorders that all have a common clinical manifestation of arthritis. The aim of this study was evaluation of the clinical and laboratory symptoms of children with idiopathic arthritis who treated with intravenous methylprednisolone pulse. Methods: This study is a descriptive cross-sectional study of 20 years in Imam Khomeini Hospital from 1993 to 2013. Information of 202 hospitalized patients diagnosed with JIA who had files, containing demographic, clinical and laboratory data were recorded. The software 17spss was used for data statistically analyzed. Results: The mean age of patients was 6.98±3.65 years. After treatment in all age and sex groups, the mean of Hb and HCT increased significantly and WBC and PLT decreased significantly. Mean CRP and ESR decreased significantly. Mean alkaline phosphatase was significantly reduced in boys. There were no significant changes in AST and ALT. At Ca and K levels, the decrease was significant. There was significant increase in Na. Ca level in boys and K level in girls decreased and Na level in boys increased significantly. Serum sodium also increased significantly in the group over ten years, potassium in the group of five to ten years and calcium in the group up to 5 years and over ten years decreased significantly. FBS did not change significantly. Blood pressure increased significantly. In this study, the highest joint involvement related to knee joint that was 89.7% and the lowest joint involvement related to neck joint that was 7.4%, which ultimately improved significantly By 76.7% in response to treatment. Conclusion: Due to its availability, improving patient function and reducing clinical symptoms, this treatment is recommended. However, the need for further studies and consultation of other specialists, including cardiovascular counseling, seems necessary.