ساختار حكمروايي در ايران بر اساس نظريه حكمروايي چندسطحي

Governance Structure in Iran Based on Multi-Level Governance Theory

مقدمه و هدف پژوهش: حكمروايي رويكردي نوين است كه از سال 1970 جايگزين مديريت سنتي شده و پژوهش ­هاي متعددي رادرنقاط مختلف جهان را به خود جذب نموده است. تاكنون گونه­ هاي مختلفي از اين رويكرد در ادبيات حكمروايي در جهان ارائه شده است كه يكي از اين گونه­ ها،حكمروايي چندسطحي است. در ايران نيز در سال 1396 از اين نظريه به منظور ارائه الگويي براي حكمروايي منطقه كلان­ شهري مشهد استفاده شده است. هدف مقاله حاضر استفاده از اين نظريه ـ حكمروايي چند سطحي ـ به منظور سنجش ساختار مديريت شهري و منطقه‌اي در است. روش پژوهش: روش پژوهش براي دستيابي به هدف پژوهش حاضر، روش كيفي است. در راستاي دستيابي به اهداف مقاله ابتدا شاخص­ هاي نظريه حكمروايي شهري بر اساس روش بازنگري پژوهش استخراج شده، سپس به شناخت ساختار مديريت شهري و منطقه­ اي ايران بر اساس روش مرور سيستماتيك پرداخته شده و در پايان بر اساس شاخص­ هاي استخراج شده حكمروايي چندسطحي، وضعيت حكمروايي ايران مورد سنجش قرار گرفته است. يافته­ هاي پژوهش: از ميان شش شاخص ­هاي مورد بررسي، مديريت شهري و منطقه­ اي ايران در سه شاخص (فضاي شبكه ­اي، فضاي چندمركزي قدرت، و محو بودن مرزها) وضعيت نامطلوب، در دو شاخص (فضاي مشاركتي و كثرت گرايي) وضعيت تا حدي مطلوب، و در يك شاخص (فضاي چند بازيگري) وضعيت مطلوبي دارد. نتايج پژوهش: نتايج حاصل از بررسي شاخص­ هاي شش گانه پژوهش،بيانگر وضعيت نامطلوب حكمروايي در ايران از ديدگاه حكمروايي چندسطحي است.

Introduction and Research Goals: Governance is a new approach introduced in 1970 replacing the traditional management models and since then, has attracted lots of researches in different parts of the world. So far, various types of this approach have been presented in the world, one of which being multi-level governance. In Iran, this theory was used to provide a model for governance in the metropolitan area of Mashhad in 2017. In the present article, an attempt has been made to use this theory _multi-level governance_ to assess governance in Iran. Methodology: In order to achieve this goal, a qualitative method was used. First, the indicators of multi-level governance were extracted using a research review method, then the structure of urban and regional management of Iran was identified using a systematic review method, and finally based on the extracted indicators of multi-level governance, Iran’s governance structure was assessed. Results: Among the six indicators studied, urban and regional management of Iran shows unfavorable condition in three indicators (network space, poly-centric space of power, and faded borders), to some extent favorable condition in two indicators (participatory space and pluralistic space), and a favorable condition in one indicator (multi-actor space). Conclusion: The study of the six indicators shows unfavorable condition of governance in Iran from the perspective of multilevel governance.