ارتباط سنجي مشخصات دموگرافيك و ميزان سازگاري نوجوانان مصروع با تبعيت از درمان: مبتني بر مدل سازگاري پرستاري "روي"

Relation between demographic characteristics and adaptation with adherence to treatment in adolescents with epilepsy: based on Roy adaptation model

مقدمه: صرع از جمله بيماري هاي مزمني است، كه با ايجاد اعتماد به نفس پايين و احساس برچسب خوردن، مي تواند عزت نفس و رضايت از زندگي نوجوان را تحت تأثير قرار داده و منجر به انزواي اجتماعي، كاهش خودكارآمدي و نهايتاً تأثير بر سازگاري ايشان با بيماري شود. لذا هدف اين مطالعه تعيين ارتباط مشخصات دموگرافيك (فردي و باليني) و ميزان سازگاري در ابعاد مختلف (مبتني بر مدل پرستاري روي) با تبعيت از درمان در نوجوانان مبتلا به صرع بوده است . روش: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي،111 نفر از نوجوانان 20-10 سال مبتلا به صرع مراجعه كننده به انجمن صرع اصفهان(در سال1399) به صورت مبتني بر هدف و براساس معيارهاي ورود مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه مشخصات دموگرافيك، پرسشنامه سازگاري "روي" و پرسشنامه تبعيت از درمان (مدانلو و همكاران 1392) جمع آوري شد. نتايج : نمره كلي تبعيت از درمان به جز سن (p=0.038) با هيچكدام از مشخصات جمعيت شناختي و باليني شركت كنندگان ارتباط معني داري نداشت(p>0.05). از طرفي بين نمره كلي تبعيت از درمان و نمره كلي سازگاري همبستگي مستقيم معني دار وجود دارد (R=0.197، P=0.019)، به اين معني كه با افزايش نمره كلي سازگاري، نمره كلي تبعيت از درمان نيز افزايش مي يابد. همچنين نمره كلي تبعيت از درمان با نمره ابعاد سازگاري همبستگي مستقيم معني دار داشت. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه، بكار گيري اقداماتي كه موجب افزايش سازگاري نوجوانان مصروع با بيماري خود گردند موجب افزايش تبعيت ايشان از اقدامات درماني و مراقبتي خواهد شد.

Introduction: As one of the chronic diseases, epilepsy can affect children's self-steam and life satisfaction by lowering self-steam, that leads to social isolation, reduced self-efficacy and finally affects their adaptation to the disease. Therefore, the aim of this study was to determine the relationship between demographic characteristics (individual and clinical) and adaptation (based on ROY adaptation model) with adherence to treatment in adolescents with epilepsy. Method: In this descriptive-analytical study, 111 adolescents aged 10-20 years with epilepsy referred to the Isfahan Epilepsy Association were studied based on inclusion criteria. Demographic characteristics, Roy adaptation and adherence to treatment questionnaire were use to collected data. Results: The results showed that except the age of participants (p=0.038), the overall score of treatment adherence was not significantly associated with none of the demographic and clinical characteristics items of the participants (p>0.05). Also, there was a significant direct correlation between the overall score of treatment adherence and the overall score of adaptation which means that increasing overall score of treatment adherence leads to increasing in the overall score of adaptation(R=0.197، P=0.019). Also the overall score of treatment adherence had a direct and meaningful correlation with the score of adaptation aspects. Conclusion: regarding the mentioned results, interventions which increase adolescents’ adaptation with their disease can promote their adherence.