اثر بخشي آموزش اميد بر درگيري‌تحصيلي، فرسودگي‌ تحصيلي و خوش بيني‌تحصيلي در دانش‌آموزان دچار اختلال يادگيري

The Effectiveness of Hope Training on Academic Engagement, Academic Burnout and Academic Optimism in Students with Learning Disorder

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش اميد بر درگيري تحصيلي، فرسودگي تحصيلي و خوش‌بيني تحصيلي در دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري انجام شد. روش: اين پژوهش نيمه‌‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون و پيگيري همراه با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش را تمام دانش‌آموزان مراجعه‌كننده به مركز اختلال يادگيري آموزش و پرورش شهر بوشهر تشكيل مي‌دادند. نمونه پژوهش شامل40 دانش‌آموز كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه (گروه آزمايش 20 نفر) و (گروه كنترل 20 نفر) به‌صورت تصادفي گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه درگيري تحصيلي، پرسشنامه فرسودگي تحصيلي و پرسشنامه خوش‌بيني تحصيلي بود. گروه آزمايش به مدت نه جلسه 60 دقيقه‌اي و به‌صورت گروهي تحت آموزش شيوه­نامه اميد مبتني بر نظريه اسنايدر قرار گرفت. داده‌هاي حاصل از پژوهش با آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد آموزش اميد بر درگيري ‌شناختي (0/001≥p)، فرسودگي تحصيلي (0/001≥p) و خوش‌بيني تحصيلي (0/001≥p) در دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري اثر داشته و اين تأثير در مرحله پيگيري دو ماهه پايدار ماند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي به‌دست‌آمده از مطالعه حاضر مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه آموزش اميد مي‌تواند به‌عنوان يك روش مداخله‌اي در بهبود درگيري تحصيلي، فرسودگي تحصيلي و خوش‌بيني تحصيلي دانش‌آموزان با اختلال يادگيري استفاده شود.

Objective: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of hope training on academic engagement, academic burnout and academic optimism in students with learning disorder. Method: This study was a semi-experimental design with pretest-posttest, control group and follow-up period. The study population consisted of all students referring to the Center for Learning Disabilities of Boushehr Province. The research sample consisted of 40 students who were selected by available sampling method and randomly assigned to the two groups of experimental and control. The measurement tools were Academic Engagement, Academic Burnout and Questionnaire. The experimental group received 9 sessions (60 minutes each) of group training of Snyder's Theory of Hope Protocol. For statistical data analysis, mixed variance analysis with repeated measures design was used. Results: The results showed that hope training had an effect on academic engagement (p≤0/001), academic burnout (p≤0/001) and academic optimism (p≤0/001) in students with learning disorder. This effect remained unchanged in the two-month follow-up phase. Conclusion: Hope training, as an effective and functional intervention, could be used to improve academic engagement, academic burnout and academic optimism in students with learning disorder.