عنوان مقاله :
تاثيرآموزش از طريق رايانه بر مهارت گفت و شنود انگليسي در دانش‌آموزان مبتلا به اوتيسم
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Computer-Mediated Instruction on Autistic Students’ Conversation Skill
پديد آورندگان :
اثناعشري اميري، محدثه دانشگاه پيام نور، تهران، ايران , سليماني، حسن دانشگاه پيام نور، تهران، ايران , عليپور، احمد دانشگاه پيام نور مركز تهران سازمان مركزي - گروه روانشناسي، تهران , جعفري گهر، منوچهر دانشگاه پيام نور، تهران، ايران , كريمي فيروزجائي، علي دانشگاه پيام نور، تهران ، ايران
كليدواژه :
زبان انگليسي , اوتيسم , گفت و شنود , آموزش از طريق رايانه
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش از طريق رايانه بر مهارت گفت و شنود انگليسي در دانش‌آموزان مبتلا به اوتيسم با عملكرد پايين در مقايسه با روش آموزش از طريق كتاب درسي انجام شد. روش: اين پژوهش با استفاده از روش تركيبي (كمي-كيفي) و با طرح مطالعۀ موردي انجام شد. جامعۀ آماري دانش‌آموزان مدارس پسرانۀ ويژۀ اوتيسم در شهر تهران در پايۀ هفتم متوسطۀ پيش پيش‌حرفه‌اي با سطح آموزش پذيري بالاتر در سال تحصيلي 1401-1400 بودند. شش دانش‌آموز با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي تعيين همسطح بودن نمونه‌ها از آزمون كافمن (2004، ويرايش دوم) استفاده شد. نمونه‌ها به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. دانش‌آموزان گروه آزمايشي با استفاده از برنامۀ رايانه‌اي محقق ساخته و دانش‌آموزان گروه كنترل با استفاده از كتاب درسي آموزش ديدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميزان تقليد جملات، تشخيص نقش و محيط گفت و شنود در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل به طور معنادار افزايش يافته است. نتايج آزمون پيگيري ماندگاري اين تاثيرات را نشان داد. بررسي كيفي پاسخ‌هاي والدين به سوالات مصاحبه بيانگر تاثير برنامۀ رايانه‌اي بر ايجاد انگيزش مشاركت در گفت و شنود انگليسي بود. نتيجه‌گيري: با در نظر گرفتن ضعف دانش‌آموزان مبتلا به اوتيسم در مهارت گفت و شنود، و با توجه به تاثيرات مثبت برنامۀ رايانه‌اي بر اين مهارت در آنان، مي‌توان استفاده از آموزش رايانه‌اي را براي تدريس گفت و شنود انگليسي توصيه كرد.
چكيده لاتين :
Objective: The purpose of this study was to examine the effect of computer-mediated instruction (CMI) on conversation skills of low-functioning autistic students studying at seventh grade in pre-secondary education in comparison to textbook instruction (TI). Method: This study was a mixed-method study with a single subject design. The study population was selected from specific schools for autistic students with higher levels of teachability during academic year 1400-1401. Among them, six students were selected through purposive sampling. To select the homogeneous students, the Kaufman Assessment Battery for Children (2004), Second Edition (KABC-II) was used. These students were randomly assigned into experimental and control groups. Each student in experimental group distinctly received four sessions of CMI. Students in control group similarly passed through the phases of the study using TI. Results: Results demonstrated significant increases in the variables: sentence imitation, diagnosis of characters’ roles and diagnosis of setting in experimental in comparison to control group. The follow-up posttest results showed the permanency of this effect. Qualitative analysis of the parents’ responses to interview questions revealed the effectiveness of CMI on increasing motivation in students’ participation in English conversations. Conclusion: Considering the deficits of autistic students in conversation skills as a social communication and the positive effects of CMI in this study on their English conversation skills and their motivation in engagement in conversations, the implication of the CMI may be recommended for teaching EFL conversation skills to autistic students.
عنوان نشريه :
كودكان استثنايي
