طراحي الگوي ساختاري رضايت زناشويي مادران داراي دانش‌آموزان با نيازهاي ويژه بر‌اساس ادراك مثبت و سازش‌يافتگي با ميانجي‌گري بخشايش‌گري مادران

Designing a Structural Model of Marital Satisfaction of Mothers with Student with Special Needs Based on Positive Perception and Adapatibility with Mediation of Mothers' Forgiveness

هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي ساختاري رضايت زناشويي مادران داراي دانش‌آموزان با نيازهاي ويژه بر‌اساس ادراك مثبت و سازش‌يافتگي با ميانجي‌گري بخشايش‌گري مادران انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي - همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمام مادران دانش‌آموزان پسر با نارسايي‌هاي رشدي و هوشي شهر سمنان كه فرزند آنها در مدارس استثنايي شهر سمنان در سال تحصيلي 97- 98مشغول به تحصيل بودند، تشكيل مي‌دهد كه از اين تعداد 200 نفر از دو مدرسه استثنايي دخترانه و پسرانه با روش نمونه‌گيري در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي رضايت‌مندي زناشويي انريچ، مقياس ادراك مثبت ايسكسون و پاينس، پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل و سياهه بخشايش‌گري انرايت استفاده شد. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل معادلات ساختاري با نرم‌افزار ايموس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه بين رضايت زناشويي با مؤلفه‌هاي بخشايش‌گري، ادراك مثبت و سازگاري رابطه مثبت معناداري وجود دارد (0/01>p). همچنين بين مؤلفه‌هاي بخشايش‌گري با ادراك مثبت و سازگاري نيز رابطه مثبت معنادار وجود دارد (0/01>p). تنها بين بخشايش‌گري و رضايت زناشويي با مؤلفه سازگاري تندرستي رابطه معناداري به دست نيامد. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه الگوي آزمون‌شده از برازش مناسبي برخوردار است. نتيجه‌گيري: بر‌اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان گفت بخشش از جمله فرايندهاي مهمي است كه چه به‌‌طور مستقيم و چه به‌طور غيرمستقيم از راه افزايش تأثير مثبت عواملي مانند ادراك مثبت و سازش‌يافتگي سبب افزايش رضايت زناشويي مي‌شود.

Objective: The aim of this study was to design a structural model of marital satisfaction of mothers with students with special needs based on positive perception and adaptation mediated by mothers' forgiveness. Method: The present study is descriptive-correlational. The statistical population of the present study consists of all mothers of male students with developmental and intelligence impairments in Semnan, whose children were studying in special schools in Semnan in the academic year of 1397-98. From this number, 200 people from two exceptional schools for girls and boys were selected as a sample by available sampling method. Enrich Marital Satisfaction Questionnaire, Askson and Paynes Positive Perception Scale, Bell Social Adapatibility Questionnaire and Enright Forgiveness Inventory were used to collect data. Pearson correlation coefficient test and structural equation analysis with Amos software were used to analyze the data. Results: The results of correlation test showed that there is a significant positive relationship between marital satisfaction and the components of forgiveness, positive perception and adapatibility (p <0.01). There is also a significant positive relationship between the components of forgiveness with positive perception and adapatibility (p <0.01). Only a significant relationship was not found between forgiveness and marital satisfaction with the component of health adapatibility. The direct effects of positive perception and adaptation on marital satisfaction were positive and significant (p <0.05). Also, the indirect effect of positive perception and adapatibility through the mediating role of forgiveness on marital satisfaction was positive and significant (p <0.05). Conclusion: Based on the research findings, it can be said that forgiveness is one of the important processes that both directly and indirectly increase marital satisfaction by increasing the positive effect of factors such as positive perception and adaptation.