بررسي مقايسه اي مقايسه خودكارآمدي و پذيرش اجتماعي در مادران كودكان بيش فعال با خرسندي زناشويي

فاقد عنوان لاتين

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه خودكارآمدي و پذيرش اجتماعي در مادران كودكان بيش فعال با خرسندي زناشويي بود. طرح پژوهش توصيفي و از نوع علي- مقايسه اي بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از مادران كودكان بيش فعال در سال 1398 بودند كه به شيوه‌ي نمونه گيري در دسترس با استفاده از اجراي پرسش نامه خرسندي زناشويي در دو طيف با خرسندي زناشويي بالا و پايين انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي خودكارآمدي شرر و همكاران (1982) (MOE) و پذيرش اجتماعي كراون و مارلو (1996) و مقياس خرسندي زناشويي ناتان و همكاران (1973) بود. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات خودكارآمدي و پذيرش اجتماعي مادران كودكان بيش فعال با خرسندي زناشويي بالا در مقايسه با مادران كودكان بيش فعال با خرسندي زناشويي پايين تفاوت معني داري وجود دارد. به گونه اي كه مادران كودكان بيش فعال با خرسندي زناشويي بالا در هر دو متغير معناخودكارآمدي و پذيرش اجتماعي نمرات بيشتري نسبت به مادران كودكان بيش فعال با خرسندي زناشويي پايين كسب كردند (0/05>p). مي توان نتيجه گرفت كه خرسندي زناشويي از متغيرهاي اساسي و تاثير گذار در رابطه با خودكارآمدي و پذيرش اجتماعي مادران كودكان بيش فعال است.

فاقد چكيده لاتين