بررسي ارتباط اضطراب ناشي از بستري شدن در كودكان با اضطراب مادرانشان

Evaluation of Hospitalization Anxiety in Children and its Relationship with Maternal Anxiety

مقدمه: بستري شدن به عنوان يك موقعيت تهديدكننده در زندگي كودكان است. كودك با توجه به درجه تكاملي خود، مي تواند اضطراب و تنش را از والدين خصوصا مادر دريافت كند. يكي از روشهايي كه ميتوان توسط آن اضطراب كودك را كنترل كرد، شناخت ميزان اضطراب ناشي از بستري شدن و ارتباط آن با اضطراب مادر مي باشد. بنابراين، اين مطالعه با هدف تعيين ميزان اضطراب ناشي از بستري شدن در كودكان و ارتباط آن با اضطراب مادر انجام شد. روش: اين مطالعه توصيفي همبستگي به روش نمونهگيري دردسترس بر روي 169 كودك 12-8 ساله بستري و ماردانشان در بيمارستانهاي كودكان دكترشيخ و اكبر و بخشهاي كودكان بيمارستان قائم و امام رضا(ع) شهر مشهد، انجام شد. ابزار مطالعه، پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس چندبعدي اضطراب كودكان مارچ و مقياس اضطراب آشكار و پنهان اشپيل برگر (براي مادران) بود. نتايج:‌ ميانگين سني كودكان مورد بررسي1/35 ±9/95 سال بود. 49/1درصد از كودكان رتبه تولد اول بودند. ميانگين نمره اضطراب كودكان 21/15±14/45 بود. بين ميانگين نمره استانداردشده اضطراب كودكان با اضطراب آشكار 0/001 P= و پنهان مادر0/008 P= و سن كودك0/003 P= رابطه مستقيم و معنيداري وجود داشت. نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه اضطراب آشكار مادر و سن كودك، 35/5درصد از تغييرات واريانس اضطراب كودك را پيش بيني ميكند و بيشترين قدرت پيش بينيكنندگي مربوط به سن كودك (ضريب بتاي = 3/675) و سپس اضطراب آشكار مادر (ضريب بتاي = 0/504) مي باشد. نتيجه گيري:‌ برطبق نتايج كودكان بخصوص كودكان با سن بالاتر نيازمند مراقبت هاي جسمي و روحي براي كاهش اضطراب هستند،‌ علاوه بر اين مادران نيز نيازمند مراقبت هاي روحي و رواني هستند، چراكه مادران در طي دوران بستري در بيمارستان بر بالين كودك حضور دارند و اضطراب و رفتار آنها بر كودك بيمار و فرايند درمان تاثيرگذار است.

Introduction: Hospitalization is a threatening situation in children's lives. Depending on the degree of development, the child can receive anxiety and stress from parents, especially the mother. Identifying the extent of hospitalization anxiety and its relationship with maternal anxiety is a way to control the child's anxiety. Therefore, the present study aimed to determine the level of anxiety caused by hospitalization in children and its relationship with maternal anxiety. Method: This descriptive-correlational study was performed on 169 pediatrics aged 8-12 years admitted to Dr. Sheikh and Akbar pediatrics' Hospitals and the pediatric wards of Ghaem and Imam Reza Hospitals in Mashhad. The study instruments were the Demographic Information Questionnaire, the Multidimensional Anxiety Scale for Children, the Spielberger Explicit and latent Anxiety Scale (for mothers), and the Wong and Bigger Pain Scale. The collected data were analyzed after entering the SPSS software ver.11.5 using descriptive statistics to investigate the relationship between variables by Pearson or Spearman correlation test. Results The mean age of the children was 9.95±1.35, and 49.1% of them were firstborn. The mean score of the Multidimensional Anxiety Scale for Children by March was 45.14±15.21. There was a direct and significant relationship between the standardized mean score of children's state anxiety (P=0.001), trait anxiety of mothers (P=0.008), and child age (p=0.003). The multiple regression results indicated that state maternal anxiety and children's age could predict 35.5% of variance changes in children's anxiety. The highest predictive power was related to children's age (beta coefficient=3.675), and then to the state of maternal anxiety (beta coefficient= 0.504). Conclusion: According to the results, children, especially older ones, needed physical and mental care to reduce anxiety. Furthermore, mothers also needed mental and psychological care because they were present at the child's bedside during hospitalization, and their anxiety and behavior affected the sick children and the treatment process.