بررسي اثر بخشي تمرينات يوگا بر سلامت روان و سازگاري اجتماعي زنان 18 تا 60 سال

فاقد عنوان لاتين

مقدمه: سازگاري اجتماعي يكي از مهمترين مولفه هاي مرتبط با سلامت روان است. درمان هاي مختلفي براي ارتقا سلامت روان و افزايش سلامت روان پيشنهاد شده اند. يكي از اين درمان ها يوگا مي باشد كه اثر بخشي آن در مطالعات متعددي در حوزه ي روانشناختي ديده شده است. هدف مطالعه ي حاضر بررسي اثربخشي درمان يوگا بر روي سلامت روان و سازگاري اجتماعي زنان بود. روش: مطالعه ي حاضر از روش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. از طريق نمونه‌گيري در دسترس 90 نفر وارد پژوهش شدند. 45 نفر از آنها در گروه آزمايش و مابقي در گروه كنترل به صورت تصادفي گماشته شدند. ملاك هاي ورود براي مطالعه داشتن حداقل سواد و نوشتن، توانايي جسمي انجام تمرينات و ملاك هاي خروج دريافت داروهاي روانپزشكي، سوء مصرف مواد در طول شش ماهه اخير، ابتلا به بيماري هاي جسمي شديد بود. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه سازگاري بل (SAI) و پرسشنامه سلامت عمومي(GHQ) استفاده شد. براي تحليل اثربخشي مداخله از آزمون تحليل كواريانس تك متغيره و چند متغيره و نرم افزار آماري spss-24 استفاده گرديد. نتايج: ميانگين تغيير نمرات نشان داد تمرينات يوگا به بهبود سازگاري اجتماعي و سلامت اجتماعي منجر شده است. سطح معناداري اثر اصلي مداخله آموزشي تمرينات يوگا بر سلامت روان 0/01> p است. لذا با اطمينان 99% در صورت حذف اثر پيش آزمون نيز مداخله آموزشي تمرينات يوگا بر سلامت روان تأثير دارد. نتيجه گيري:در نهايت مي توان نتيجه گرفت تمرينات يوگا مي تواند بر بهبود سلامت روان و سازگاري اجتماعي موثر واقع شود.

فاقد چكيده لاتين