ضرورت اجتهاد در معارف اعتقادي

The necessity of ijtihad in doctrinal teachings

تعاليم اسلامي در يك تقسيم رايج و مشهور به سه بخش عقايد، اخلاق و فقه تقسيم مي گردد.در حوزه فقهي با يك سابقه تاريخي،كار علمي اجتهادي همواره مطرح و مورد توجه بوده است لكن در دو حوزه معارف اعتقادي و اخلاقي علي رغم اهميت و تاثير بسيار آنها بر هدايت،رشد،كمال و سعادت انسان و جامعه، اجتهاد و تلاش هاي علمي مجتهدانه، بسيار كمتر مورد توجه بوده و هست.اين نوشتار پس از تعريف مفهوم و مقصود از اجتهاد در معارف اعتقادي، با بيان سه گونه ادله قرآني،روايي و عقلي، به دنبال اثبات ضرورت كار اجتهادي و استنباطي عميق در حوزه معارف اعتقادي مي باشد و پس از ذكر ادله فراوان نقلي و عقلي، اين نتيجه گرفته مي شود كه بسيار لازم و ضروري است كه در معارف اعتقادي نيز تلاش اجتهادي و استنباطي دقيق و عميق همانند اجتهاد در فقه به گونه شايسته و كافي انجام گيرد.

Islamic teachings in a common and famous division is divided into three sections of beliefs, ethics and jurisprudence. In the field of jurisprudence with a historical background, ijtihad scientific work has always been considered and considere however, in the two fields of doctrinal and moral knowledge, despite their great importance and impact on the guidance, growth, perfection and happiness of human beings and society, ijtihad and mujtahid scientific efforts have received much. less attention after defining the concept and purpose of ijtihad in doctrinal teachings, this article seeks to prove the necessity of ijtihad and deep inferential work in the field of doctrinal teachings by stating three types of Quranic arguments, narration and reason and after mentioning many narrative and rational arguments, it is concluded that it is very necessary and essential that in the doctrinal teachings, accurate and deep ijtihad and inferential efforts, such as ijtihad in jurisprudence, be done properly and adequately.