بررسي نقش برنامه‌هاي درسي رشته‌هاي علوم اجتماعي و رفتاري در پرورش قابليت‌هاي عمومي كارآفريني دانشجويان كارشناسي دانشگاه شهيد بهشتي

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش برنامه‌ هاي درسي رشته هاي علوم اجتماعي و رفتاري در پرورش قابليت ‌هاي عمومي كارآفريني دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي است. اين تحقيق به لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ شيوۀ گردآوري داده‌ ها توصيفي_ پيمايشي و به ‌منظور گردآوري داده ‌هاي پژوهش از پرسشنامۀ محقق ‌ساخته استفاده شد كه روايي صوري و محتوايي پرسشنامه با استفاده از نظر استادان متخصص در اين حوزه تأييد شد و پايايي آن نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرانباخ 0.87 تأييد شد. جامعۀ آماري پژوهش، تمامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي بودند كه از ميان آنان 220 نفر از طريق نمونه‌گيري تصادفي طبقه ‌اي انتخاب شدند. نتايج يافته‌ها حاكي از آن است كه نقش برنامۀ درسي تربيت بدني در دو مؤلفۀ قابليت‌هاي فردي و فني كارآفريني به‌طور مطلوب و در مؤلفۀ پرورش قابليت‌هاي مديريتي به نسبت دو مؤلفۀ فردي و فني كارآفريني چندان مطلوب عمل نكرده است و نقش برنامۀ درسي روان شناسي در مؤلفه قابليت‌هاي مديريتي كارآفريني به‌طور مطلوب و در دو مؤلفۀ فردي و فني به‌طور مطلوب عمل نكرده است و در بين ديگر رشته‌ها تفاوت چنداني در مطلوبيت نقش برنامۀ درسي در پرورش قابليت‌هاي عمومي كارآفريني كه شامل قابليت‌هاي فردي، مديريتي و فني مي‌شود، مشاهده نشده است.