مدل يابي معادلات ساختاري عوامل موثر بر شكل گيري پديده فراموشي سازماني در سازمان‌هاي دولتي

Modeling Structural Equations of Factors Affecting the Formation of Organizational Forgetfulness in Public Organizations

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علي عوامل موثر بر شكل گيري پديده فراموشي سازماني در سازمان هاي دولتي با استفاده از معادلات ساختاري بود. روش اجراي پژوهش حاضر توصيفي (غير آزمايشي) و طرح پژوهشي همبستگي از نوع معادلات ساختاري به روش كمترين مجذورات جزئي است. شركت‌كنندگان در پژوهش حاضر شامل مديران و كارشناسان سازمان هاي دولتي در شهر تهران بودند. براساس فرمول كوكران 234 نفر از مديران و كارشناسان سازمان هاي دولتي در شهر تهران به عنوان نمونه آماري تحقيق با استفاده نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي اندازه‌گيري متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه استاندارد هوانگ و همكاران (2018) و ييه و همكاران (2020) استفاده شد. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه كه ضريب تاثير مديريت دانش و نيروي انساني مجرب بر ارتقاي تاب آوري سازمان و ارتباطات بين فردي در سطح (0/01) معني دارد است. همچنين ارتقاي تاب آوري سازماني و ارتباطات بين فردي بر فراموشي سازماني تصادفي و هدفمند تاثير معني دار دارند و شايسته سالاري در مدل فراموشي سازماني نقش تعديلگر ايفا مي كند. نتايج نشان داد كه ميزان 29 درصد واريانس ارتقاي تاب آوري سازماني، 78 درصد ارتباطات بين فردي، 69 درصد فراموشي سازماني تصادفي و ميزان 55 درصد فراموشي سازماني هدفمند توسط مدل پژوهش تبيين مي‌شود.

The aim of this study was to present a causal model of factors affecting the formation of organizational forgetfulness in government organizations using structural equations. The method of the present study is descriptive (non-experimental) and the correlational research design is structural equations with the least squares method. Participants in the present study included managers and experts of government organizations in Tehran. According to Cochran's formula, 234 managers and experts of government organizations in Tehran were selected as a statistical sample using simple random sampling. The standard questionnaire of Huang et al. (2018) and Yeh et al. (2020) were used to measure the research variables. This questionnaire consists of 24 items. Questions were measured based on a five-point Likert scale (strongly disagree = 1 to strongly agree = 5). The internal consistency coefficient of this questionnaire was 0.85 using Cronbach's alpha. Findings indicate that the impact factor of knowledge management and experienced manpower on promoting organizational resilience and interpersonal communication is significant at the level of (0.01). Also, promoting organizational resilience and interpersonal communication have a significant effect on random and targeted organizational forgetfulness, and meritocracy plays a moderating role in the organizational forgetfulness model. The results showed that 29% of the variance of organizational resilience promotion, 78% of interpersonal communication, 69% of random organizational forgetfulness and 55% of targeted organizational forgetfulness are explained by the research model.