بررسي انتقادي عرفان اُشو با نگاهي به نهج البلاغه

فاقد عنوان لاتين

پيشرفت علم و توسعه اسباب آرامش و رفاه نتوانسته بر ميل فطري و گرايش به معنويت و در راس آن خداجويي سرپوش بگذارد. در كمتر از دو دهه گذشته بازار تفكراتي نو در قالب عرفان هاي نوظهور بشدت گرم شده است و هر از گاهي در گوشه اي از دنيا نامي نو و عنواني جديد ظهور مي كند كه هر كدام روشي را سرلوحه رفتار خداجويانه خود قرار مي دهد كه بدون توجه به خواستگاه آن عرفان، در بين ساير افراد جامعه بشري گسترش يافته است كه هر كدام با توجه به تنوع سليقه ها ي انسان دوران ما نسخه جذابي تجويز مي كند. در اين بين گروهي از اين عرفان ها كمتر و گروهي بيشتر با اقبال عمومي مواجه شده است. نمونه اي از اين عرفان ها، عرفان اُشو است كه در مشرق زمين طلوع كرد و در آمريكا رشد و توسعه يافت كه با پذيرش گروهي كثير از افراد بالاخص جوانان رو به رو شد. اُشو با تكيه بر عشق و بي بند و باري جنسي، راه رسيدن به آرامش به رهپويانش مي نماياند. اين مقاله به صورت توصيفي تحليلي و نقادي به بررسي عرفان اُشو و تطبيق آن برآموزه هاي اسلامي و به صورت دقيق تر نهج البلاغه پرداخته است. در اين مقاله سعي شده است در گام اول، نظام فكري و پيام هاي عمده اين جريان عرفاني جمع بندي شود و در ذيل هر كدام از عناوين نقاط غيرقابل دفاع در مباني يا نتايج سوء فردي و اجتماعي آموزه هاي براي مخاطبين تبيين گردد. تاكنون كتاب خاصي با تاكيد بر اين عرفان چاپ نشده است كتاب جريان شناسي عرفان هاي نوظهور نوشته حميدرضا مظاهري سيف و كژراهه كه جمع آوري شده توسط گروهي از محققان است به صورت كلي وگذرا انواع عرفان هاي نوظهور را نقد كرده است و مقالات در اين مورد انگشت شمارند، از آن جا كه كتب اُشو براحتي و رايگان در اختيار عموم قرار گرفته است و از طرفي فرهنگ ايراني اسلامي ايران غني از عرفان و تفكرات مبتني بر اسلام است، شايسته است كه نقد و بررسي در اين مورد بيشتر مورد توجه قرار گيرد. نهج البلاغه كه به حق اَخ القران نام گرفته است سرشار از مضامين عرفاني و اخلاقي است كه بايد بيشتر از پيش بر آن تأكيد شود تا بتوان راه درست را به رهپويان تشنه معرفت نماياند.

فاقد چكيده لاتين