پيش‌بيني افسردگي بر اساس تروماي كودكي، تكانشگري و تنظيم شناختي هيجان در افراد وابسته به مواد

Predicting Depression Based on Childhood Trauma, Impulsivity, and Cognitive Emotion Regulation in Substance Abusers

هدف: هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني افسردگي بر اساس تروماي كودكي، تكانشگري و تنظيم شناختي هيجان در افراد وابسته به مواد بود. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي افراد وابسته به مواد در مراكز ترك اعتياد شهر تهران در سال 1400-1399 بودند. از اين بين تعداد 300 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و نسخه‌ي دوم پرسشنامه افسردگي بك، فرم كوتاه پرسشنامه تروماي كودكي، مقياس تكانشگري بارت و همچنين نسخه‌ي كوتاه پرسشنامه سبك‌هاي تنظيم شناختي هيجان را تكميل نمودند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل رگرسيون همزمان استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه دو مولفه‌ي تروماي كودكي شامل سوء‌استفاده هيجاني و سوء‌استفاده فيزيكي و همچنين دو مولفه تكانشگري حركتي و بي‌برنامگي به طور مثبت افسردگي را پيش‌بيني كردند. همچنين، سه راهبرد تنظيم شناختي هيجان شامل دو راهبرد ناسازگار (سرزنش خود و فاجعه­سازي) به طور مثبت و يك راهبرد سازگارانه (تمركز مجدد بر برنامه‌ريزي) به شكل منفي افسردگي را پيش‌بيني كردند. نتيجه‌گيري: طبق نتايج پژوهش حاضر مولفه‌هاي مطرح شده از متغيرهاي تروماي كودكي، تكانشگري و راهبردهاي تنظيم هيجان پيش‌بيني كننده‌ي افسردگي هستند. بنابراين توجه به اين متغيرها در پيشگيري از افسردگي از اهميت ويژه برخوردار است.

Objective: The present study aimed to predict depression based on childhood trauma, impulsivity, and cognitive emotion regulation in substance-dependent individuals. Method: The method of the present study was descriptive-correlational. The statistical population of the research included all substance-dependent individuals in addiction treatment centers in the city of Tehran in 2020-2021. Among them, 300 people were selected by convenient sampling method and completed the Beck depression questionnaire-second version, the childhood trauma questionnaire-short form, the Barrett impulsivity scale, and the cognitive emotion regulation questionnaire- short version. Simultaneous regression analysis was used to analyze the data. Results: The results of the research showed that two components of childhood trauma, including emotional abuse and physical abuse, as well as two components of motor impulsivity and non-planning impulsiveness positively predicted depression. Also, three cognitive emotion regulation strategies, including two maladaptive strategies (self-blame and catastrophizing), positively and one adaptive strategy (refocusing on planning) negatively predicted depression. Conclusion: According to the results of the present study, the components of the variables of childhood trauma, impulsivity, and emotion regulation strategies are the predictors of depression. Therefore, paying attention to these variables is of particular importance in preventing depression.