تفاوت هم بوم پنداري از ديدگاه ديويد هرمن با همذات پنداري در روايت شناسي

The study and comparison David Herman's Qualia ( what it is like ) and Identification in Narratology

بهترين ابزار براي پاسخ به اين پرسش كه ما چگونه ذهن خود را درگير خلق معنا در داستان‌ها مي‌كنيم زبان‌شناسي شناختي است. روايت‌شناسي شناختي در مقام مطالعه جنبه‌هاي مرتبط به ذهن در عمل قصه‌گويي حيطه‌ي گسترده‌ را شامل مي‌شود. ديويد هرمن عنصر هم‌بوم‌پنداري را يكي از عناصر بنيادين روايت مي‌داند. وي هم‌بوم‌پنداري را اين‌ گونه تعريف مي‌كند: بازنمود روايي، با برجسته‌سازي تأثير رويداد‌هاي داستان بر ذهن اشخاص حقيقي يا خيالي؛ تجربه زيستن در جريان داستان را به خواننده القا مي‌كند. وي عنصر هم‌بوم‌پنداري را در كنار سه عنصر واقع‌شدگي، توالي رويداد‌‌ها و جهان‌پردازي مطرح مي‌كند و معتقد است كه مطالعه عنصر هم‌بوم‌پنداري اگر متوجه يافته‌هاي اخير درباره ماهيت شعور – و البته متكي به پيشينه روايت‌پژوهي – باشد به نتايج بهتري خواهد انجاميد. همذات‌پنداري اينگونه تعريف مي‌شود: خود را جاي ديگري قرار دادن. بريس گوت مي‌گويد: وقتي من با كاراكتري همذات‌پنداري مي‌كنم هويت خودم را با هويت او ادغام مي‌كنم. حال اين سؤال پيش مي‌آيد كه تفاوت هم‌بوم‌پنداري با همذات‌پنداري در روايت شناسي چيست؟ ما در اين مقاله به ارائه پاسخ اين پرسش مي‌پردازيم. و به اين پاسخ مي‌رسيم كه همذات پنداري تلاشي است كه مخاطب مي‌كند براي قرار دادن خود در جايگاه شخصيتي در داستان و ايجاد ارتباط نزديك با وي، و هم‌بوم-پنداري تلاشي است كه نويسنده مي‌كند براي ايجاد فضايي، كه تجربه زيستن در فضاي داستان را هرچه بهتر بتواند به خواننده القا كند. پژوهش حاضر به شيوه پژوهشِ توصيفي - تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي انجام شده است.

David Herman believes that cognitive linguistics is the guide narration and, according to the function of the mind, cognitive narration measures the aspects of the story, wherever and in whatever order they are narrated. Herman considers the element companion qualia as an of the fundamental elements of narrative. He defines qualia as follows: narrative representation, highlighting the impact of story events on the minds of the actual or imaginary people; proves the experience of living in during the story to the reader. the question arises: what is the difference between the qualia and identification in narratology? Does Herman's mean from element qualia in a story was as the identification with the story? an‎d we come to conclusion that identification is the attempt by the audience to put himself in the position of character in the story and to establish a close relationship with him, and qualia an effort made by the author to create a space, to inspire to the reader to the best way with the experience of living in the story space. the establishing of qualia in narrative of unique is the narrator, and the identification of unique of the narrative; and they have relationship each other directly. The more narrator succeeds in creating the quale, the audience is better placed in the story space and identification with the characters in the story better, of course, the qualia is one of the most effective factors in the identification, but in my opinion, it is the most important factor.