تخصيص بهينه دارايي‌ها با استفاده از پيش‌بيني بازدهي دارايي سهام و سكه در بازار سرمايه ايران

Optimal Asset Allocation Using Predicting Stock and Coin outputs in the Iranian Capital Market

يكي از مهم‌ترين عوامل تصميم‌گيري در سرمايه‌گذاري، ميزان ريسك و بازده دارايي‌‌هاي سرمايه‌اي است. انتخاب مجموعه‌ايي از دارايي‌‌هاي بهينه اغلب با تبادل بين ريسك و بازده صورت مي‌گيرد، هر چه ريسك مجموعه دارايي‌ها بيشتر باشد بنابراين سرمايه‌گذاران انتظار دريافت بازده بالاتري خواهند داشت. منظور از بهينه سازي پرتفوي، انتخاب بهترين تركيب از دارايي-هايي است كه تا حد امكان بازده پرتفوي سرمايه‌گذاري حداكثر و ريسك آن حداقل شود، بنابراين مي‌توان گفت: يكي از گام-‌هاي مهم در تشكيل پرتفوي، تعيين نسبت يا وزن بهينه‌ايي از دارايي‌هاست به گونه‌ايي كه ريسك پرتفوي سرمايه‌گذاري كاهش يابد. اين گام مهم از طريق انتخاب استراتژي مناسب صورت مي‌گيرد. پژوهش حاضر به بررسي تخصيص بهينه دارايي-ها (سكه و سهام) با استفاده از متغير‌هاي اقتصاد كلان مي‌پردازد. هدف اين پژوهش مقايسه عملكرد پرتفوي مبتني بر پيش-بيني‌‌پذيري، با پرتفوي مبتني بر استراتژي (1/N) است. نتايج حاصل شده از آزمون مقايسه‌ايي واريانس‌ها و نسبت شارپ نشان داده است استراتژي ميانگين واريانس با ضريب ريسك‌گريزي معين (سه و پنج) در همه‌ي پنجره‌ها قادر به شكست استراتژي (1/N) است. دليل عملكرد بهتر استراتژي ميانگين واريانس اين است كه مبناي اساسي تصميم‌گيري پيش‌بيني پذيري بازدهي دارايي‌ها است و وزن‌دهي هر دارايي در هر ماه بر مبناي حداكثر بازدهي پيش‌بيني شده صورت مي‌گيرد.

One of the most important factors in deciding on investment is the amount of risk and output on capital assets. Choosing a set of optimal assets is often done by exchanging between risk and output, the higher the risk, so investors expect higher outputs. Portfolio optimization is about choosing the best combination of assets to maximize output on investment and minimize risk as much as possible. Therefore, one of the important steps in portfolio formation is to determine the optimal ratio or weight of assets to reduce the risk of investment portfolio. This important step is made by choosing the right strategy. The present study investigates the optimal allocation of assets (coins and stocks) using macroeconomic variables. The purpose of this study is to compare the performance of a predictability-based portfolio with a strategy-based portfolio (1/N). The results of the comparative test of variances and the Sharp ratio showed that the strategy of mean variance with a specified risk aversion coefficient (three and five) in all windows was able to defeat the strategy (1/N). The reason for the better performance of the mean variance strategy is that the underlying decision making is the predictability of asset outputs, and the weighting of each asset is based on the projected maximum output per month. The weighting of each asset per month is based on the maximum expected output.