ارايه مدلي از بهزيستي روان‌شناختي پرستاران بر اساس متغيرهاي سلامت معنوي، تاب‌آوري و جو عاطفي خانواده در دوران پاندمي كرونا و تأثير آن بر تحمل آشفتگي هيجاني پرستاران

Presenting a Model of Nurses' Psychological Well-Being Based on the Variables of Spiritual Health, Resilience, and Emotional Atmosphere of the Family during the Corona Pandemic and Its Effect on Emotional Distress Tolerance of Nurses

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي بهزيستي روان‌شناختي پرستاران بر اساس متغيرهاي سلامت معنوي، تاب‌آوري و جو عاطفي خانواده در دوران پاندمي كرونا و تأثير آن بر تحمل آشفتگي هيجاني پرستاران انجام شد. روش‌ها:اين مطالعه از نوع همبستگي و جامعه مورد بررسي شامل همه پرستاران بيمارستان‌هاي دولتي شهر شيراز بود. با توجه به شرايط پاندمي كرونا، 200 نفر به صورت تصادفي در دسترس به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد بهزيستي روان‌شناختي، سلامت معنوي، تاب‌آوري، جو عاطفي خانواده و تحمل آشفتگي جمع‌آوري گرديد و به روش الگويابي معادلات ساختاري در نرم‌افزارهاي SPSS و Amos مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: مدل پيشنهادي از برازش خوبي برخوردار بود. بر اساس نتايج معادلات ساختاري، سلامت معنوي (170/0 = P، 012/0 = P)، تاب‌آوري (180/0 = P، 008/0 = P) و جو عاطفي خانواده (360/0 = P، 001/0 > P) به طور مستقيم بر بهزيستي روان‌شناختي پرستاران تأثير داشت. همچنين، تأثير غير مستقيم سلامت معنوي (083/0 = P، 012/0 = P)، تاب‌آوري (088/0 = P، 005/0 = P) و جو عاطفي خانواده (17/0 = P، 001/0 > P) بر تحمل آشفتگي هيجاني پرستاران از طريق بهزيستي روان‌شناختي تأييد گرديد. تنها تأثير مستقيم تاب‌آوري بر تحمل آشفتگي (030/0 = P، 570/0 = P) در مدل مذكور تأييد نشد. نتيجه‌گيري: سلامت معنوي، تاب‌آوري و جو عاطفي خانواده، منجر به بهبود بهزيستي روان‌شناختي و همچنين، افزايش تحمل آشفتگي در پرستاران مي‌شود.

Background: The aim of this study was to investigate the psychological well-being of nurses based on the variables of spiritual health, resilience, and emotional atmosphere of the family during the corona pandemic and its effect on nurses' emotional distress tolerance. Methods: The present study was a correlational study. The statistical population of the study includes all nurses of public hospitals in Shiraz, Iran. Due to the corona pandemic conditions, 200 members of the community were randomly selected as the research sample. Data were collected using standard questionnaires of psychological well-being, spiritual health, resilience, family emotional atmosphere, and emotional distress tolerance and were analyzed by structural equation modeling (SEM) using SPSS and Amos software. Findings: The proposed model had a good fit. Based on the results of structural equations, spiritual health (P = 0.170 and P = 0.012), resilience (P = 0.180 and P = 0.008), and family emotional atmosphere (P = 0.360 and P < 0.001) directly affected the nurses' psychological well-being. Moreover, the indirect effects of spiritual health (P = 0.083 and P = 0.012), resilience (P = 0.088 and P = 0.005), and family emotional atmosphere (P = 0.170 and P < 0.001) on the nurses' emotional distress tolerance through psychological well-being was confirmed. Only the direct effect of resilience on emotional distress tolerance (P = 0.030 and P = 0.570) was not confirmed in the model. Conclusion: The spiritual health, resilience, and emotional atmosphere of the family lead to improvement of psychological well-being and also increase the nurses' emotional distress tolerance.