تبيين رابطه نورگيري فضا با مزاج زنان خانه دار: مطالعه مقدماتي در اقليم گرم و خشك كرمان

Explaining the Relationship between Space Lighting and the temperament of housewives: a pilot study in the hot and dry climate of Kerman

يكي از موضوعات مورد توجه علوم مختلف،كيفيت محيط زندگي است. در اين بين به نظر مي‌رسد تعامل دانش معماري با طب سنتي مي‌تواند به اين كيفيت كمك كند. يكي از فاكتورهاي موثر بر كيفيت فضا، بهره‌گيري از نور طبيعي است كه در طب سنتي ايران تأثير آن بر سلامتي و درمان افراد از اهميت خاصي برخوردار است. تاثيرنور روز بر وضعيت سلامت جسمي و حالات رواني انسان در مطالعات متعدد طراحي محيط با رويكرد سلامتي و درمان مورد بررسي قرار‌گرفته است. با اين‌حال شواهد حاكي از نبود تحقيقات در زمينه ارتباط نورگيري فضا با تفاوت‌هاي مزاجي انسان است. به نظر مي‌رسد چگونگي دريافت نور طبيعي در محيط مصنوع يكي از عوامل تاثيرگذار بر مزاج ساكنين بناهاست. از اين رو هدف از پژوهش ‌‌‌‌بررسي رابطه نورگيري فضا با مزاج افراد است. در اين مقاله كه به دليل محدوديت‌ها مطالعه‌اي پايلوت است سعي شده كه با روش تحقيق همبستگي به كشف روابط ميان مزاج افراد و چگونگي دريافت نور طبيعي فضا پرداخته شود. جهت بررسي فرضيه، پژوهش در واحدهاي مسكوني واقع در شهر كرمان برروي144 زن خانه دار انجام شد. در اين بررسي، داده ها از طريق پرسشنامه پزشكيِ تعيين مزاج و مشاهده نقشه هاي واحدهاي مسكوني گردآوري گرديد. تحليل داده ها در نرم افزار spss22 با آزمون كاي دو صورت گرفت. يافته‌ها حاكي از اين است كه 70/7 درصد زنان ساكن در واحد هاي تيپ A كه سطح عنصر نورگذر كوچكتري دارند و از سمت شمال شرق و جنوب غرب نور روز را دريافت مي‌كنند ، داراي مزاج‌سرد مي باشند و 76/8 درصد از زنان ساكن در خانه‌هاي تيپ B و 77/3 درصد زنان ساكن در خانه‌هاي تيپ C داراي مزاج گرم و معتدل (در گرمي و سردي) مي‌باشند. نتايج حاصل از آزمون كاي دو از ارتباط معني‌دار بين نورگيري فضا و مزاج افراد، حكايت داشت .شايد بتوان گفت نورگيري فضا با تاثير‌گذاري بر مزاج كاربران سلامتي آنها را تحت تاثير قرار مي‌دهد و معمار در طراحي ساختمان با توجه به ميزان و چگونگي قرارگيري عناصر نورگذر، جهت استفاده حداكثر و مطلوب از نور طبيعي، مي‌تواند به تعديل مزاج و سلامتي كاربران كمك كند.

Quality of life is one of the issues considered by various sciences. One of the affecting factors on the quality of space, in order to Iranian traditional medicine, is how it uses natural daylight that has special effects on health and treatment. The effect of daylight on the physical health and mental states of humans has been investigated in numerous studies of environmental design with health and treatment approaches. It seems that how natural light is received in the artificial environment is one of the factors affecting the occupants' temperament. Therefore, the purpose of this study is to investigate the relationship between space lighting with people's temperaments. In this article, which is a pilot study due to its limitations, an attempt has been made to explore the relationships between people's temperaments and how to receive natural light in space through a correlational research method. To investigate the hypothesis, a survey was conducted on 144 housewives in Kerman. In this study, the data were collected through a medical questionnaire on Temperament and the residential unit maps. The data were analyzed by chi-square test in spss22 software. Findings showed that 70.7 percent of women living in units type A with lower lighting element levels and receiving daylight from the north-east and south-west had moderate depression and 76.8% of women living in units type B and 77.3% of women living in units Type C had warm and moderate temperament. The results of the Chi-square test showed a significant relationship between space illumination and temperament. It can be said that the lightening of the space affects the health of people, by affecting their temperament, and an architect can help health and moderate the temperament of users by designing the building in order to optimize using of the natural light according to the amount and the way of exposing elements at the presence of passing light.