عنوان مقاله :
معناشناختي كاربردي سنّت عاقبت بخيري در اختتام آيات قرآن
عنوان به زبان ديگر :
Applied semantic for tradition of having good end at life at the close of quran signs
پديد آورندگان :
ميرشفيعي، زهرا دانشگاه آزاداسلامي واحداصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ايران , مطيع، مهدي دانشگاه اصفهان - گروه علوم قرآن و حديث، اصفهان، ايران
كليدواژه :
معناشناسي كاربردي , سنّت , عاقبت , تقوا , كارگفت
چكيده فارسي :
از جمله موضوعات قابل بررسي در قرآن سنّتهاي الهي است. هدف از بيان قوانين حاكم بر هستي در قرآن، ايجاد جرياني رفتاري در فرد و اجتماع بوده كه در آن همه به سوي يك مبدأ در حركتند. بدين سبب آشنائي با ابعاد معنايي و جنبههاي كاربردي اين قوانين بايسته است. يكي از اين سنّتها، سنّت عاقبتبخيري است كه در اختتام سه آيه 128اعراف، 83قصص و 49هود ذكر شده است. اشتراك ظاهري اين سه اختتام با وجود صدر و موضوعات متفاوت، و نيز اجمال و ابهام موجود در گزارههاي قرآني ناظر بر سنّت عاقبتبخيري باعث شده تا نوشتار حاضر با تلفيق روش زبانشناسي-كاربردشناسي و با در نظر گرفتن كليه عناصر بافتي و معنايي تأثيرگذار، به تحليل ابعاد اين سنّت در اختتام آيات قرآن و دستگاه كارگفتي آن بپردازد. بررسيها نشان ميدهد كه سنّت عاقبتبخيري از جهت گستره عام و مشترك، و از لحاظ شمول خاص و مقيّد به اعمال انسانهاست. جنبههاي همگرائي اين سه اختتام عبارتند از دلالت بر استمرار و ثبوت، ماهيّت اجتماعي، موضوع كلّي، و تشابه لفظ. اين پايانهها از لحاظ سطوح مخاطبان، شرايط نزول، جهان ممكن و مصاديق تقوا متفاوتند. براي اين گروه اختتامي، به ترتيب فراواني كارگفتهاي اظهاري، تعهّدي، ترغيبي، و عاطفي قابل تعريف است.
چكيده لاتين :
Holy tradition is one of the most considerable topics in Quran. it is necessary to know about all semantic and applied aspects of these rules.One of the traditions is having a good end at life which has been pointed at the end of three Quran signs such as Araaf 128, Ghesas 83 , and Hood 49.The only affinity among these three signs along with the beginning, different topics and ambiguity and synoptics in Qoran about having a good end at life made this paper to consider this tradition at the end of the signs.Although it pays attention to all contextual ingredients and its semantic effects to analyze and assess the dimensions and characteristics of this tradition and its concequensive , Speech act.The results show that having a good end at life depends on the common and general time among special people with conditioned actions.Therefore,.Convergence aspect of these three signs prefigure continuation, constancy, social essence, general topic and similarity in pronunciation. However , these endings can be different according to the level of addressees, conditions of decline, possible world and confirmation of piousness
عنوان نشريه :
مطالعات قرآني و فرهنگ اسلامي