عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين مقاومتي به همراه مصرف مكملدهي كوآنزيم Q10 بر بعضي عوامل بيوژنز ميتوكندريايي در موشهاي صحرايي نر جوان
عنوان به زبان ديگر :
The effect of eight-weeks of resistance training a long with coenzyme Q10 supplementation on some factors of mitochondrial biogenesis in young male rats
پديد آورندگان :
شفاهي، محمدجواد دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - بخش علوم ورزشي، شيراز، ايران , ثالثي، محسن دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - بخش علوم ورزشي، شيراز، ايران , رضايي، رسول دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - بخش علوم ورزشي، شيراز، ايران , دريانوش، فرهاد دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - بخش علوم ورزشي، شيراز، ايران
كليدواژه :
تمرين مقاومتي , مكمل كوآنزيم Q10 , عامل 2 وابسته به اريتروئيد عامل هستهاي-2 , گيرنده فعال كننده تكثير پروكسيزوم گاما-1 آلفا
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پروتئين تنظيم كننده بيوژنز ميتوكندريايي گيرنده فعال كننده تكثير پروكسيزوم گاما-1 آلفا (PGC-1α) به عنوان عامل اصلي مسير سيگنالينگ در كنترل متابوليسم ميتوكندري عمل ميكند. در عين حال، يك عامل رونويسي به نام عامل 2 وابسته به اريتروئيد عامل هستهاي-2 (Nrf2) نيز شناخته شده كه با فعال سازي PGC-1α رابطه دارد و تا حدودي مشخص شده است كه مسير يكي از اين دو عامل رونويسي، ميتواند بر ديگري تأثير بگذارد. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين مقاومتي به همراه مصرف مكملدهي كوآنزيم Q10 بر مقادير Nrf2، PGC-1α در رتهاي نر نژاد اسپراگوداولي بود. روش تحقيق: در اين تحقيق تجربي، 36 سر رت به صورت تصادفي به شش گروه مساوي شامل گروه تمرين مقاومتي، دو گروه تمرين مقاومتي و مكمل Q10 با دوزهاي 200 و 300 ميلي گرم/كيلوگرم وزن، دو گروه مكمل Q10 با دوزهاي 200 و 300 ميلي گرم/كيلوگرم وزن، و كنترل تقسيم شدند. مكمل به رتها در گروههاي تمرين - مكمل و مكمل، گاواژ شد. تمرين مقاومتي شامل سه نوبت با پنج تكرار بود كه سه روز در هفته و به مدت هشت هفته اجرا گرديد. از آزمونهاي تحليل واريانس يك راهه و توكي در سطح معني داري 05/0>p براي استخراج نتايج استفاده شد. يافتهها: بيان Nrf2 و PGC-1α به طور معنيداري در گروههاي تمرين مقاومتي و تمرين مقاومتي + مكمل (دوز 200 ميلي گرم/كيلوگرم) افزايش يافت (0001>p)، در حالي كه در گروه تمرين مقاومتي + مكمل با دوز 300 ميلي گرم/كيلوگرم (07/0>p) و دو گروه دريافت كننده مكمل (09/0>p) تغيير معنيداري نكرد. نتيجه گيري: با توجه به اثر افزايشي تركيب تمرينات مقاومتي همراه با مكمل دهي Q10 (با دوز 200 ميلي گرم/كيلوگرم) در بهبود Nrf2 و PGC-1α؛ ميتوان اين شيوه را در بيوژنز ميتوكندريايي موثر دانست.
چكيده لاتين :
Background and Aim: The mitochondrial biogenesis-regulating protein of the peroxisome proliferator-activated receptor gamma coactivator 1-alpha (PGC-1α) acts as a major signaling pathway for controlling of mitochondrial metabolism. Meanwhile, a transcription factor namely nuclear factor erythroid 2-related factor 2 (Nrf2) is recognized that also associated with PGC1α activation, and it has been shown to some extent to the pathway of one of these two transcription factors can affect the other. The aim of this study was to evaluate the effect of eight weeks of resistance training a long with coenzyme Q10 supplementation on Nrf2 and PGC-1α levels in male Sprague-Dawley rats. Materials and Methods: In this experimental study, 36 rats were randomly divided into six equal groups including resistance training, two resistance training and Q10 supplement (200 and 300 mg/kg/body weight), two supplement (200 and 300 mg/kg/body weight) and control group. The all supplements were applied as a gavage to the exercise-supplement and gavage supplement groups. Resistance training consisted of three sessions and five repetitions which were performed three days a week for eight weeks. One-way analysis of variance and Tukey tests at the significant level of p<0.05 were used to extract the results. Results: Nrf2 and PGC-1α expression increased significantly in resistance training and resistance training+supplement (200 mg/kg) groups (p<0001), while in resistance training group+supplement a dose of 300 mg/kg (p<0.07) and two groups of supplements (p<0.09) no significantly changes were observed. Conclusion: Due to the additive effect of resistance training combined with Q10 supplementation (a dose of 200 mg/kg) in improving Nrf2 and PGC-1α; it can be considered as a effective method in mitochondrial biogenesis.
عنوان نشريه :
مطالعات كاربردي علوم زيستي در ورزش