نقش رهبري دانش و فرهنگ سازماني در عملكرد شغلي (مطالعه موردي: كاركنان دانشگاه بيرجند)

The role of knowledge leadership and organizational culture in job performance

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه اي فرهنگ سازماني در ارتباط بين رهبري دانش و عملكرد شغلي در كاركنان دانشگاه بيرجند انجام شده است. اين پژوهش از لحاظ شيوه گردآوردي داده ها به شيوه توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان دانشگاه بيرجند به تعداد 340 نفر است كه براساس فرمول كوكران، جهت دستيابي به حداقل حجم نمونه (180 نفر)، تعداد 200 پرسشنامه استاندارد به شيوه نمونه گيري تصادفي طبقه اي برحسب واحد كار توزيع شد كه از اين بين، تنها 191 پرسشنامه قابل استفاده بود كه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ابزار سنجش متغيرهاي پژوهش شامل سه پرسشنامه رهبري دانش ويتالا (2004)، عملكرد شغلي پاترسون (1970) و فرهنگ سازماني دنيسون (2000) بود. پس از اطمينان از روايي و پايايي ابزار پژوهش، براي تحليل داده ها از مدل يابي معادلات ساختاري، آزمون رگرسيون در سطح معني داري 0.05 در محيط نرم افزارهاي نرم افزارهاي SPSS 25 و AMOS 24 استفاده گرديد. نتايج نشان داد، فرهنگ سازماني در رابطه رهبري دانش و عملكرد شغلي در كاركنان دانشگاه بيرجند نقش واسطه اي دارد. همچنين، نتايج حاصل از آزمون رگرسيون نشان داد، از ميان مولفه هاي رهبري دانش، گرايش به يادگيري، جو حمايتي يادگيري و عمل در نقش الگو به ترتيب به ميزان 26، 35 و 14 درصد از نمرات عملكرد شغلي كاركنان را به طور جداگانه تبيين مي كنند، در حالي كه حمايت از فرايند يادگيري، قادر به تبيين عملكرد شغلي كاركنان در اين دانشگاه نبوده است. در مجموع نتايج نشان داد كه مدل مبني بر نقش رهبري دانش با عملكرد شغلي با توجه به متغير ميانجي فرهنگ سازماني از برازش لازم برخوردار است.

The aim of this study was to investigate the mediating role of organizational culture in the relationship between knowledge leadership and job performance in Birjand University staff. This research is descriptive-correlative in terms of data collection method. The statistical population of the study includes all 340 employees of Birjand University. According to Cochran's formula, in order to achieve the minimum sample size (180 people), 200 standard questionnaires were distributed by stratified random sampling by unit of work, of which only 191 A questionnaire was usable that was analyzed. The research variables included three questionnaires: Vitala Knowledge Leadership (2004), Patterson (1970) Job Performance and Denison (2000) Organizational Culture. After ensuring the validity and reliability of the research tool, structural equation modeling and regression test at the significance level of 0.05 in SPSS 25 and AMOS 24 software were used to analyze the data. The results showed that organizational culture has a mediating role in the relationship between knowledge leadership and job performance in Birjand University staff. Also, the results of regression test showed that among the components of knowledge leadership, learning orientation, supportive learning atmosphere and practice in the role of role model, respectively, 26, 35 and 14% of the job performance scores, respectively, explain separately. While supporting the learning process, it has not been able to explain the job performance of the staff at this university. Overall, the results showed that the model based on the role of knowledge leadership with job performance has the necessary fit according to the mediating variable of organizational culture.