ظرفيت ها و امكانات علم سياست در كاستن از انگيزه هاي كين توزانه خشونت‌ ورزي

فاقد عنوان به زبان ديگر

خشونت در منطقه خاورميانه، هرگز مفهوم نا آشنايي نبوده و نيست. آنچه خشونت را به پديده­اي مهم و نيازمند بررسي­ تبديل كرده است، گستردگي و پيچيدگي توأمان آن است. خشونت­هاي امروزين آنچنان چندلايه ­اند كه براي درك آن­ها، كشف و فهم انگيزه­ هاي دروني و ريشه ­هاي رواني به مراتب بااهميت­تر از كاوش در محرك­ هاي بيروني و آني است. بر همين اساس در پژوهش پيش­رو مفهوم كين­توزي (به تعبير ماكس شلري آن) را به ­عنوان منبع فعال و شدت­ بخش خشونت در نظر گرفته ­ايم. نگارنده در اين پژوهش با كاربست روش توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از منابع و اسناد كتابخانه ­اي در جستجوي پاسخي به اين پرسش هستند كه ديسيپلين سياست با چه سازوكاري مي­تواند از رهگذر كاهش كين ­توزي، موجب برچيدن سرچشمه ­هاي خشونت ­ورزي در جوامع شود؟ فرضيه ما اين است كه علم سياست بواسطه استعدادهايي چون گستره شمول بالا و برخورداري از پشتوانه حمايتي قانوني ـ حقوقي قادر است از طريق مواجهه با امور جاري به منزله امر سياسي، تاسيس رويه­ هاي الزام ­آور و مسئولانه و توسل به تدبير و تصميم ­سازي متأملانه خارج از محدوديت­هاي نظام فكري ايدئولوژيكي، انتزاعي و فرازماني از خيل عظيم خشونت ­ورزي­ هاي كين­ نهاد حال و آينده بكاهد. يافته­ هاي اين پژوهش كه ماحصل تدقيق در ظرفيت­هاي بحران­كاه دانش سياسي و تجربه كشورهايي است كه از اين الگوي تقليل خشونت از رهگذر مهار كين­ توزي، بهره گرفته ­اند، فرض اوليه را تاييد كرده است.

no abstract.