كليدواژه :
كشش انتشار CO2 , مصرف انرژي , تحليل داده- ستانده , تحليل تجزيه
چكيده فارسي :
ايران در سال 2019 بر حسب انتشار CO2 در بين كشورهاي جهان حايز رتبه ششم و در بين كشورهاي آسيايي (با در نظر گرفتن روسيه به عنوان كشور اوراسيايي) حايز رتبه پنجم است. بنابراين بررسي كشش انتشار CO2 بخشهاي توليدي اين كشور براي سياستگذاران انرژي و محيط زيست مهم و حائز اهميت است. چه عواملي بر تغييرات كشش انتشار CO2 تأثير ميگذارد؟ كدام عوامل محرك و كدام عوامل بازدارنده هستند؟ پاسخ به اين سوالات در كاهش و كنترل انتشار CO2 مفيد است. در مطالعه حاضر، ابتدا كششهاي انتشار CO2 بخشهاي توليدي محاسبه و سپس با هدف شناسايي محرك‌هاي كشش انتشار CO2، تغييرات كششهاي انتشار CO2 به اجزاي مختلف تقسيم ميشوند. روش شناسي اين تحقيق مبتني بر تحليل داده- ستانده و تحليل تجزيه است. نوآوري اين مقاله تعيين و محاسبه مولفه هاي تغييرات كشش انتشار CO2 با استفاده از تحليل تجزيه ساختاري است. گوو و همكاران (2018) روشي را براي محاسبه كشش انتشار CO2 بر اساس تحليل داده- ستانده ارائه كردهاند، در اين مطالعه كششهاي انتشار با استفاده از روش تحليل تجزيه ساختاري تجزيه ميشوند.
متدولوژي:
هدف اين مقاله بررسي عوامل موثر بر كشش انتشار CO2، كشش تقاضاي انتشار CO2 و كشش توليد انتشار CO2 است. در مرحله اول كششها محاسبه شده و در مرحله دوم تغييرات كششها تجزيه ميشوند. در اين تحقيق از جداول داده- ستانده منتشر شده در سالهاي 1380 و 1390 توسط مركز آمار ايران استفاده شده است. با توجه به تفاوت در طبقه بندي بخش جداول داده- ستانده سالهاي 1380 و 1390، برخي از بخشهاي توليدي را ادغام و در نهايت 65 بخش را در نظر ميگيريم. براي محاسبه انتشار دي‌اكسيد كربن هر بخش توليدي، ابتدا كل مصرف انرژي هر سال را از ترازنامه انرژي ايران به‌دست مي‌آوريم و سپس هر انرژي مصرفي را با توجه جداول داده- ستانده و سهم بخشهاي توليدي و بخش خانوار به بخشهاي توليدي و خانوار تخصيص مي‌دهيم.
يافتهها:
يافتهها نشان ميدهد كه بخش «توليد، انتقال و توزيع برق» بيشترين كشش انتشار CO2 را دارد. اثر "ماتريس معكوس Ghosh" يك محرك قوي براي كشش انتشار CO2 بخشهاي توليدي است. اين نتيجه نشان ميدهد كه تغيير در سهم توليدي بخش i، كه به بخش j به عنوان نهاده واسطه فروخته ميشود، يك محرك قوي براي افزايش كشش انتشار CO2 است. اين تغييرات ميتواند ناشي از افزايش فعاليتهاي اقتصادي و ناكارآمدي ساختار توليد باشد.
نتيجه:
بخش «توليد، انتقال و توزيع برق» به دليل دارا بودن بالاترين ميزان و تغييرات كشش انتشار CO2 نسبت به ساير بخش‌ها بايد مورد توجه سياستگذاران انرژي و محيط زيست قرار گيرد. افزايش سهم انرژيهاي تجديدپذير در سبد مصرف انرژي بخشهاي توليدي، افزايش كارايي انرژي (كاهش شدت انرژي) با جايگزيني تجهيزات جديد و پيشرفته با تجهيزات قديمي و فرسوده و بهبود ساختار توليد ميتواند به كاهش كشش CO2 و انتشار CO2 بخشهاي توليدي ايران كمك كند. سرانجام، با توجه به بالا بودن كشش انتشار CO2 بخش «توليد، انتقال و توزيع برق»، تحقيقات آتي ميتواند بر اين حوزه تمركز كرده و راه‌حل‌هايي را براي افزايش كارايي توليد و بهره‌وري انرژي پيشنهاد كند. همچنين پژوهش‌هاي آتي ميتواند بر ساختار توليدي بخشهاي توليدي متمركز شود و راهكارهايي براي بهبود ساختار توليدي بخشهاي توليدي ايران ارائه كند.
چكيده لاتين :
INTRODUCTION
In 2019, Iran is ranked sixth among world countries and fifth among Asian countries (including Russia) in terms of CO2 emissions. Therefore, studying the CO2 emission elasticity of the production sectors of this country is significant and important for energy and environmental policymakers. What factors influence changes in CO2 emission elasticities? Which are the stimulants and which are the inhibators? The answers to these questions are useful in reducing and controlling CO2 emissions. In the present study, CO2 emission elasticities of production sectors are calculated, and then, with the aim of identifying CO2 emission elasticity stimuli, the changes in CO2 emission elasticities are broken down into different components. The methodology of this research is based on Input-Output analysis and decomposition analysis. The novelty of this paper is to determine and calculate the components of changes in CO2 emission elasticities using SAD. Guo et al. (2018) have presented a method for calculating CO2 emission elasticities based on the Input-Output analysis.
METHODOLOGY
Aim of this paper is to investigate the factors affecting CO2 emission elasticities, CO2 emission demand elasticity and CO2 emission production elasticity. In the first step, the elasticities are calculated and in the second step, changes of elasticities are decomposed. In this study, we have used input-output tables published in 2001 and 2011 by the Statistics Center of Iran. Due to the differences in the sector classification of the input-output tables of 2001 and 2011, we match some production sectors and finally take into account the 65 unified sectors. In order to calculate the CO2 emission of each production sector, we first obtain the total consumption of each energy for each year from the Iranian energy balance sheet, and then we allocate each energy consumption to production sectors and single household sector, according to input-output tables and the share of production sectors and the share of the household sector.
FINDINGS
Findings show that the "Electricity generation, transmission, and distribution" sector has the most elasticity. The "Ghosh inverse matrix" effect is a strong stimulus to the CO2 emission elasticity of the sectors. This result indicates that the change in the share of output i, which is sold to sector j as an intermediate input, is a strong stimulus to increase the elasticity of CO2 emissions. These changes can be due to increased economic activities and the inefficiency of production structure.
CONCLUSION
"Electricity generation, transmission and distribution" sector should be considered by energy and environmental policy makers due to having the highest amount and changes in CO2 emission elasticity than other sectors. Increasing the share of renewable energy in the energy consumption basket of production sectors, increasing energy efficiency (reducing energy intensity) by replacing new and advanced equipment with old and worn equipment and improving production structure can help reduce the CO2 elasticity and CO2 emission in Iran's production sectors. Finally, due to the high of CO2 emission elasticities in the "Electricity generation, transmission and distribution" sector, future research can focus on this area and suggest solutions to increase production efficiency and energy efficiency. Also, future research can focus on the production structure of production sectors and provide solutions to improve the production structure of Iran's production sectors.
