بررسي تأثير مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير و تجديدناپذير، رشد اقتصادي و كيفيت حكمراني بر انتشار CO2 در كشورهاي آسيايي

Exploring the Impact of Renewable and Non-Renewable Energy Consumption, Economic Growth and Governance Quality on CO2 Emissions in Asian Countries

مطالعۀ حاضر به بررسي رابطۀ بين انرژي‌هاي تجديدپذير، انرژي‌هاي تجديدناپذير، رشد اقتصادي، كيفيت حكمراني و انتشار CO2 به عنوان شاخصي از كيفيت محيط زيست در كشورهاي توسعه ‌يافته و كشورهاي درحال توسعه آسيايي بين سال‌هاي 1996 تا 2019 پرداخته است. آزمون عليت داده‌هاي تابلوئي در كوتاه‌مدت نشان‌دهندۀ رابطۀ عليت يك‌طرفه از سمت رشد اقتصادي به انرژي تجديدناپذير و تأييد فرضيه حفاظت در هر دو گروه است. همچنين رابطه عليت يك طرفه از سمت توليد ناخالص داخلي به سمت انتشار CO2 و كيفيت حكمراني در هر گروه ار كشورها مشاهده مي‌شود. نتايج حاصل از برآوردگر حداقل مربعات معمولي پويا در هر دو گروه حاكي از تأثير مثبت رشد اقتصادي و انرژي تجديدناپذير بر انتشار CO2 است. همچنين ضرايب به‌دست آمده بيانگر اين است كه افزايش مصرف انرژي‌هاي تجديدپذير و بهبود شاخص كيفيت حكمراني موجب كاهش انتشار CO2 و بهبود كيفيت محيط زيست مي‌شود. با توجه به نتايج فوق پيشنهاد جايگزيني منابع انرژي تجديدناپذير با منابع انرژي تجديدپذير از طريق دنبال‌كردن سياست‌هاي محدودكنندۀ انرژي تجديدناپذير و سياست‌هاي تشويق‌كننده انرژي تجديدپذير ارائه مي‌شود. همچنين برنامه‌ريزي و هدف‌گذاري در توجه به شاخص‌هاي حكمراني و حركت به سوي حكمراني خوب توسط حكومت، نهادهاي دولتي و بخش خصوصي كه مي‌تواند موجب حركت در مسير توسعۀ پايدار نيز شود.

This study examines the relationship between renewable and non-renewable energy, economic growth, governance quality, and CO2 emissions as an indicator of environmental quality in Asian developed and developing countries during 1996-2019. The short-run panel causality test results reveal unidirectional causality from GDP to non-renewable energy consumption and validate the conservation hypothesis in all two panels. Moreover, there is evidence of a short-run unidirectional causality from GDP to CO2 emissions and governance quality. The results of panel DOLS indicate a positive impact of GDP and non-renewable energy on CO2 emissions. Also, we find that an increase in renewable energy and improving the quality of governance lead to reductions in CO2 emissions. According to these results, we can suggest replacing non-renewable energy resources with renewable energy resources through restrictive policies for non-renewable energy and incentive policies for renewable energy. Furthermore, planning and goal setting in terms of governance indicators and moving towards good governance by all government, institutions, and private sectors can lead to moving towards sustainable development.