نقش ابعاد سرشت، نشخوارذهني، انعطاف پذيري شناختي و صفت اضطرابي در پيش بيني خلق افسردگي

افسردگي يكي از اختلالات شايع رواني است كه عوامل متعددي در پديدآيي و تداوم آن نقش دارند. شناخت اين عوامل در پيشگيري و درمان افسردگي مي‌تواند موثر باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد سرشت، نشخوارذهني، انعطاف‌پذيري شناختي و صفت اضطرابي در پيش‌بيني خلق افسردگي بود. روش پژوهش از نوع همبستگي و جامعه‌ آماري شامل دانشجويان سال ۹۸۹۷ دانشگاه شهيد مدني آذربايجان بود. ۳۲۰ دانشجو به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب و به پرسشنامه‌هاي افسردگي بك، اضطراب پنهان اسپيل برگر، سبك پاسخ‌دهي نشخواري و انعطـاف‌پـذيري شـناختي پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و تحليل مسير تحليل شد. نتايج حاكي از آن بود كه ابعاد سرشت اجتناب از آسيب، خود هدايتي و پشتكار بيشترين همبستگي را با خلق افسردگي داشتند. همچنين در پيش‌بيني خلق افسردگي، نشخوارذهني و انعطاف‌پذيري شناختي داراي نقش ميانجي و ابعاد سرشت و صفت اضطرابي داراي نقش پيش بين بودند. به عبارت ديگر افزايش نشخوار ذهني و كاهش انعطاف‌پذيري شناختي به عنوان متغيرهاي ميانجي سبب افزايش نقش سرشت و صفت اضطرابي در پيش‌بيني افسردگي مي‌شود. بنابراين در نظر گرفتن متغيرهاي فوق در پيش‌بيني و درمان افسردگي با استفاده از روش‌هايي مانند رواندرماني داراي اهميت مي‌باشد.