مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش‌ و‌ تعهد و روان‌نمايشگري بر دلبستگي و بهزيستي روان شناختي زنان درگير تعارض زناشويي

پژوهش حاضر با هدف مقايسه‌ اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش‌و‌تعهد و روان‌نمايشگري بردلبستگي و بهزيستي روان شناختي در زنان درگيرتعارض زناشويي انجام شد. روش پژوهش، نيمه آزمايشي ازنوع پيش آزمون پس آزمون باگروه كنترل ودوره‌ پيگيري دو ماهه بود. جامعه‌ آماري اين پژوهش زنان ايراني درگيرتعارض زناشويي مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي شهرستان خميني شهردر سال 1399بود. نمونه‌ پژوهش به تعداد 30 نفر به روش هدفمند ازميان اين زنان انتخاب شد و به روش تصادفي در يكي ازگروه‌هاي مداخله‌ درمان پذيرش‌و‌تعهد (گروه آزمايش 1)، مداخله روان‌نمايشگري (گروه آزمايش 2) و گروه كنترل قرار‌گرفتند. داده‌ها با استفاده ازپرسشنامه‌هاي تعارض زناشويي، دلبستگي بزرگسالان و بهزيستي روان شناختي جمع‌آوري شدند. نتايج تحليل داده‌ها در گروه آزمايش 1 و 2 نشان داد مداخلات درمان پذيرش‌و‌تعهد و روان‌نمايشگري، هر دو موجب افزايش نمرات بهزيستي روان شناختي و كاهش نمرات تعارض زناشويي مي‌شوند. ضمن آنكه، نمرات دلبستگي در هر دو گروه آزمايش بهبود پيدا كردند، تنها تغييرات در نمرات دلبستگي اجتنابي در گروه 1 و نمرات دلبستگي ايمن در گروه 2 معنادار بود. بنابراين هر دو مداخله در كاهش تعارض ‌زناشويي وافزايش بهزيستي روان شناختي نقش دارند. پيشنهاد مي‌شود با توجه به سبك دلبستگي يكي از اين دو روش مورد استفاده قرار گيرد.