بررسي و تحليل مهمترين علل ثبات سياسي و عدم وجود اعتراضات دموكراسي خواهانه در امارات متحده عربي

Investigating the most important causes of political stability and the absence of pro-democracy protests in the UAE

پژوهش حاضر مي­ كوشد با روشي توصيفي-تحليلي و با استفاده از داده­ هاي كمي و كيفي به بررسي و تحليل مهم­ترين دلايل ثبات سياسي و عدم وجود تكانه ­هاي دموكراسي ­خواهانه در امارات متحده عربي بپردازد. نظريات دولت رانتير و اقتصاد رانتي-نفتي، رانتيريسم متاخر و نوپاتريمونياليسم و تلفيق اين موارد، چارچوب نظري تحقيق حاضر را تشكيل مي­دهند. يافته­ هاي تحقيق نشان مي­ دهد كه امارات براي جلوگيري از جنبش ­هاي اعتراضي و برهم خوردن ثبات سياسي، دو استراتژي هم­زمان و مكمل هم در اقتصاد و سياست اتخاذ كرده است. امارات در اقتصاد به­ دنبال استراتژي تنوع ­بخشي به اقتصاد و فاصله ­گيري از اقتصاد رانتي و تك محصولي و در نتيجه كاهش آسيب­ پذيري در اقتصاد مي­ باشد. در سياست نيز حكومت امارات به ­دنبال الگوي دولت پاسخ گو اما غيردموكراتيك است. دولتي كه به مطالبات اقتصادي و رفاهي پاسخ ­هاي بسيار مناسبي مي­دهد اما در حوزه سياست به­ شدت غيردموكراتيك بوده و تنها دست به اصلاحات سطحي و تاكتيكي مي­ زند. بنا به دلايل گفته‌شده، امارات ثبات سياسي خود را حفظ كرده و دچار تكانه ­هاي شديد سياسي نشده است. اما بنا به دلايلي چون، تحولات بين­نسلي و ظهور طبقه متوسط جديد در خارج از شبكه حمايتي شيوخ حاكم، تركيب جمعيتي و فعال شدن مهاجران، پايان ­پذيري درآمدهاي نفتي، افزايش آگاهي سياسي و كاهش مشروعيت ­هاي سنتي - قبيله­ اي امارات در آينده نمي‌تواند مانند امروز از امواج دموكراسي‌خواهي مصون بوده يا در برابر آن مقاومت بالايي نشان دهد.

The present study tries to investigate and analyze the most important reasons for political stability and the absence of pro-democracy shocks in the UAE using a descriptive-analytical method and using quantitative and qualitative data. The theories of rentier government and rent-oil economy, late rentierism and neopatrimonialism and their combination form the theoretical framework of the present study. The research findings show that the UAE has adopted two simultaneous and complementary strategies in economics and politics to prevent protest movements and disrupt political stability. In the economy, the UAE is looking for a strategy to diversify the economy and distance itself from the rentier and mono-product economy, thus reducing vulnerability in the economy. In politics, too, the UAE government seeks a model of accountable but undemocratic government. A government that responds very well to economic and welfare demands but is highly undemocratic in politics and only makes superficial and tactical reforms. For these reasons, the UAE has maintained its political stability and has not experienced strong political shocks. But for reasons such as intergenerational developments and the emergence of a new middle class outside the ruling sheikhs's support network, demographic composition and activation of immigrants, the end of oil revenues, increasing political awareness and declining traditional-tribal legitimacy, the UAE can no longer function as it does today. The waves of democracy are immune to or highly resistant to.