بررسي وضعيت پريودنتال در بيماران با گروه‌هاي خوني مختلف مراجعه‌كننده به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گلستان در سال 1397

مقدمه: مطالعه‌ي حاضر، بررسي وضعيت پريودنتال در بيماران با گروه‌هاي خوني مختلف مراجعه‌كننده به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گلستان در سال 1397 را هدف قرار داد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي، بر روي 970 بيمار مراجعه‌كننده به كلينيك دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گلستان انجام شد. ابتدا تاريخچه‌ي كامل پزشكي از آن‌ها گرفته و گروه خوني و عامل Rh تعيين گرديد. سپس 3 شاخص در بيماران شامل GI (Gingival index)، CAL (Clinical attachment loss) و PPD (Periodontal pocket depth) و برحسب آن، سه گروه مجزا از بيماران افراد سالم، مبتلا به ژنژيويت و مبتلا به پريودنتيت اندازه‌گيري شد. وجود ارتباط احتمالي نوع بيماري پريودنتال با گروه‌هاي خوني O، B، A و عامل Rh توسط آزمون Chi-Squared مورد بررسي قرار گرفتند. سطح معني‌داري، 0.05 = α در نظر گرفته شد. يافته‌ها: از ميان 970 نفر، بيشترين فراواني گروه خوني در افراد سالم از نظر پريودنتال و در مبتلايان به ژنژيويت و پريودنيتت، به ترتيب مربوط به گروه خوني A، B و O بوده است. گروه خوني AB، كم‌ترين فراواني را در هر سه گروه مورد مطالعه داشت. عامل Rh+ به طور معني‌داري در تمامي گروه‌ها، فراواني بيشتري داشته است. از نظر آماري، ارتباط گروه خوني و عامل Rh با بيماري پريودنتال معني‌دار بود (0.0001 p value، 0.022 = p value). نتيجه‌گيري: فراواني ژنژيويت و پريودنتيت به ترتيب در گروه خوني Bو O بيشتر بود و در گروه خوني AB، كم‌ترين شيوع بيماري پريودنتال مشاهده شد. از نظر آماري، بين بيماري پريودنتال با گروه خوني و عامل Rh ارتباط معني‌داري وجود داشته است.