بررسي استفاده از دندان‌پزشكي مبتني بر شواهد در دستياران تخصصي دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اصفهان

مقدمه: عصر حاضر، عصر اطلاعات و كاوش‌ها و نوآوري‌هاست كه فرصت مناسبي را براي استفاده از اطلاعات مبتني بر شواهد براي ما به وجود آورده است. بنابراين اين مطالعه، بررسي استفاده از دندان‌پزشكي مبتني بر شواهد در دستياران تخصصي دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اصفهان در سال 1397 را هدف قرار داد. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر از نوع مقطعي و به روش نمونه‌گيري سرشماري و تعداد دستياران دانشكده،‌ 50 نفر بوده است. روش جمع‌آوري اين اطلاعات از طريق پرسش‌نامه بود. در مورد رعايت اصول اخلاقي در اين مطالعه، شركت كنندگان ملزم به ذكر نام و مشخصات شخصي خود نبودند و تنها در صورت رضايت از شركت در مطالعه به آن‌ها پرسش‌نامه‌اي اراِئه شد. در اين مقاله از روش‌هاي آماري توصيفي مانند توزيع فراواني و ميانگين استفاده شده است. آزمون Mann-Whitney و ضريب همبستگي Spearman در مورد بررسي ارتباط بين ميزان استفاده از (Evidence based dentistry) EBD بين دستياران خانم و آقا و ضريب همبستگي Spearman جهت بررسي بين ميزان استفاده‌ي دستياران از EBD با سال تحصيلي آن‌ها استفاده شد. يافته‌ها: در ارزيابي حاضر، مشاهده شده است كه 19 نفر از دندان‌پزشكان مورد بررسي (36.5 درصد) زن و 33 نفر (63.5 درصد) مرد بودند. اكثر دستياران (63.5 درصد) گاهي اوقات از دندان‌پزشكي مبتني بر شواهد استفاده مي‌كنند، 11 مورد (2.21 درصد) به ندرت و 8 مورد (3.15 درصد) زياد از اين روش استفاده كرده‌اند. درباره‌ي توزيع فراواني منابع مورد استفاده‌ي دستياران براي پاسخگويي به سؤالات در برخورد با بيماران نيز مشاهده شده است كه بيشترين فراواني (65.4 درصد) مربوط به «جزوات درسي يا سؤال از اساتيد باليني» و همچنين «كتاب‌هاي مرجع ترجمه شده» و كم‌ترين فراواني (13.5 درصد) مربوط به «جستجو در ساير پايگاه‌ها» بوده است. نتيجه‌گيري: بر اساس موارد مشاهده شده در اين مطالعه، ميزان استفاده از پزشكي مبتني بر شواهد در بين دستياران پايين بوده است.