تحليل عوامل مؤثر بر نحوۀ مواجهۀ افراد با بيماري كرونا با تأكيد بر دينداري و بي‌تفاوتي اجتماعي

تحقيق حاضر به بررسي عوامل اجتماعي مؤثر بر نحوۀ مواجهه افراد با بيماري كرونا مي‌پردازد. در اين پژوهش با درنظرگرفتن دينداري و بي‌تفاوتي اجتماعي به‌عنوان مؤلفه‌هاي اجتماعي مؤثر بر مواجهۀ افراد با بيماري كرونا، روي ابعاد رفتاري، احساسي و نگرشي تمركز شده است. از آنجا كه افراد ديندار هنگام روبه‌روشدن با بحران‌هاي انساني مواجهۀ عاقلانه‌تر و توأم با آرامش بيشتري دارند، چارچوب نظري مقاله، براساس نظريۀ انطباق مذهبي شكل گرفته است. همچنين مطابق رويكرد عقل‌گرايي ديني، گرايش‌هاي دين‌مدارانه نقش مؤثري بر شكل‌دهي به رفتار مسئولانۀ مردم در مواجهه با بيماري كرونا دارند. اين مطالعه به روش پيمايشي و با ابزار جمع‌آوري دادۀ پرسشنامه انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش، كليۀ افراد ساكن شهر تهران هستند و سيصد نفر به‌عنوان نمونۀ تحقيق، با روش خوشه‌اي، متناسب با حجم انتخاب شدند. نتايج آزمون رگرسيون چندمتغيره نشان داد شاخص «مواجهه با كرونا» و متغيرهاي مستقل، رابطۀ معناداري در ابعاد مختلف دارد (0.427=R). يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد ارتباط غيرمستقيمي بين بي‌تفاوتي اجتماعي و مواجهه با كرونا وجود دارد (0.268=B)؛ به اين صورت ‌كه با افزايش بي‌تفاوتي اجتماعي در ميان مردم، آن‌ها كمتر اصول بهداشتي را رعايت مي‌كنند. همچنين دينداري افراد بر نحوۀ مواجهه آن‌ها با بيماري كرونا تأثير مستقيم دارد (0.242=B)؛ به‌‌گونه‌اي‌كه افراد ديندارتر بيش از بقيه سعي دارند در برخورد با اين بيماري رفتار مسئولانه‌اي از خود نشان دهند.