عنوان مقاله :
بررسي تنوع گونه‌اي گياهان تحت تأثير توپوگرافي خرد در جنگل‌هاي آميختۀ راش (مطالعۀ موردي: جنگل‌هاي دلدره، نوشهر)
پديد آورندگان :
شعباني ، سعيد سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - بخش تحقيقات منابع طبيعي مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان گلستان , ورامش ، سعيد دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم و مهندسي جنگل , سفيدي ، كيومرث دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم و مهندسي جنگل , حقيقي ، عبدالعزيز سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان گلستان - بخش تحقيقات گياه‌پزشكي
كليدواژه :
تنوع گياهي , درختان ريشه‌كن‌شده , شاخص اهميت نسبي , غناي گونه‌اي
چكيده فارسي :
ريشه‌كن شدن درختان بزرگ سبب تشكيل فرورفتگي‌هايي در محل ريشه و عوارضي بشقاب‌شكل در كنار آن مي‌شود كه به آن عوارض پيت و ماند گفته مي‌شود. در اين پژوهش براي بررسي تنوع گونه‌هاي گياهي روي اين عوارض، طرح جنگلداري دلدرۀ شهرستان نوشهر انتخاب شد. بدين منظور همۀ پيت و ماندها در سطح 70 هكتار شناسايي شد، حضور و فراواني گونه‌هاي گياهي روي اين عوارض ثبت شد و در فاصلۀ 25 متري اين عوارض، قطعات نمونه‌اي با ابعاد 4×2 متر به‌عنوان نقاط شاهد در نظر گرفته شد. سپس مقدار تنوع گونه‌اي گياهي براي هر كدام از عوارض محاسبه شد. به‌منظور بررسي اهميت نسبي گونه‌هاي گياهي در هر يك از موقعيت‌ها، شاخص‌هاي فراواني نسبي، تراكم نسبي و چيرگي نسبي نيز به‌دست آمد. مطابق نتايج، به‌جز شاخص سيمپسون، ديگر شاخص‌هاي تنوع و غناي گونه‌اي بين عوارض تحت بررسي، تفاوت معني‌داري نشان دادند و در مقايسۀ دو موقعيت پيت و شاهد، موقعيت شاهد و در بين دو موقعيت شاهد و ماند، موقعيت ماند مقادير بيشتري از شاخص‌ها را در بر داشتند. شاخص‌هاي يكنواختي پيت و هيل، بين موقعيت‌هاي شاهد و پيت و نيز شاهد و ماند تفاوت معني‌داري نداشتند. بررسي اهميت نسبي گونه‌هاي گياهي نيز نشان داد كه در همۀ موقعيت‌هاي تحت بررسي، منحني روندي لگاريتمي نرمال دارد. يافته‌هاي پژوهش حاضر، بيانگر قابليت زياد عوارض پيت و ماند در افزايش غناي گونه‌اي در مناطق جنگلي است. از اين‌رو طراحي فنون جنگل‌شناسي بايد به‌گونه‌اي باشد كه با حفظ و افزايش زمان حضور درختان قطور، همواره شمار معيني پيت و ماند در واحد سطح باقي بماند.
