تعيين طرح نمونه‌برداري خوشه‌اي بهينه در برآورد مشخصه‌هاي كمّي جنگل‌هاي زاگرس (جنگل‌هاي سامان عرفي اولادقباد)

حفاظت و حمايت از جنگل‌ها نيازمند دسترسي به اطلاعات و آگاهي از ويژگي‌هاي ساختاري مانند تعداد در هكتار و تاج‌پوشش درختان است. پژوهش حاضر با هدف انتخاب طرح نمونه‌برداري خوشه‌اي بهينه در برآورد مشخصه‌هاي كمّي جنگل‌هاي زاگرس با توجه به سه مؤلفة دقت، صحت و زمان لازم براي نمونه‌برداري انجام گرفت. در راستاي اين پژوهش 30 هكتار از جنگل‌هاي سامان عرفي اولادقباد در غرب استان لرستان انتخاب شد. سپس در محيط نرم‌افزار 2014 Matlab موقعيت همۀ پايه‌ها شبيه‌سازي و طرح‌هاي مختلف نمونه‌برداري خوشه‌اي (مثلثي، مربعي، ستاره‌اي يك، خطي، ال‌شكل، ستاره‌اي دو) با در نظر گرفتن تعداد نمونه‌ها (30، 60 و 90) و براي سه فاصله (10، 20 و 30 متر) با تكرار 10000 مرتبه تعريف شد. نتايج نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين ميانگين برآوردشده از طرح‌هاي مختلف روش نمونه‌برداري خوشه‌اي وجود ندارد. براساس تعداد نمونه و فاصلۀ تحت بررسي، مشخص شد كه اشتباه نمونه‌برداري براي طرح خطي از ديگر طرح‌ها كمتر است. كمترين مقدار شاخص  E%2×T(حاصل‌ضرب مربع درصد اشتباه نمونه‌برداري در زمان) براي مشخصۀ تعداد درختان در هكتار و تاج‌پوشش درختان، به‌ترتيب براي طرح‌هاي مربعي (770.99) و خطي (2347) برآورد شد. بررسي ميزان صحت طرح‌هاي مختلف نيز نشان داد كه براي هر دو مشخصۀ مذكور طرح ستاره‌اي دو كمترين ميزان اريبي را داشته است. در مجموع با در نظر گرفتن نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان اذعان داشت كه طرح‌هاي خطي و ستاره‌اي دو به‌ترتيب از نظر شاخص E%2×T و صحت، طرح‌هاي بهينه براي برآورد مشخصه‌هاي كمّي جنگل است.