ارزيابي تأثير مقدار ضريب بتا در عملكرد خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير در طبقه‌بندي‌پوشش گياهي

خوشه‌بندي از پركاربردترين روش‌هاي مختلف طبقه‌بندي و خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير از روش‌هاي موفق سلسله‌مراتبي تجمعي در طبقه‌بندي جوامع گياهي است. هدف اين بررسي، تعيين مقدار بتاي مناسب در روش خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير است. براي اين پژوهش داده‌هاي پوشش گياهي از جنگل‌هاي هيركاني و جنگل‌هاي بلوط زاگرس انتخاب شدند و مقدار مختلف بتا در نتايج خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير (0.1، 0.25، 0.4، 0.6 و 08/ ) با چهار معيار ارزيابي‌كنندۀ MRPP، PARATNA، Silhouette  و همبستگي في ارزيابي شد و نتايج هر معيار ارزيابي‌كننده از بهترين به بدترين رتبه‌بندي شدند. سپس با برآورد ميانگين كل ارزيابي‌كننده‌ها، عملكرد خوشه‌بندي‌ها مشخص شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه در داده‌هاي ناحيۀ رويشي هيركاني خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير با مقدار بتاي 0.1 بهترين عملكرد را دارد، اما خوشه‌بندي با مقدار بتاي 0.25 و 0.4 نيز عملكرد مناسبي دارد. در داده‌هاي ناحيۀ رويشي زاگرس خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير با مقدار بتاي 0.25 بهترين عملكرد را دارد و خوشه‌بندي بتاي انعطاف‌پذير با مقدار بتاي 0.1 در رتبۀ دوم قرار دارد. بنابراين با توجه به تأثير اهميت انتخاب درست روش طبقه‌بندي در تفسير اكولوژيكي نتايج حاصل، اين بررسي با در نظر گرفتن همۀ نتايج، استفاده از ضريب بتاي 0.1 و 0.25 را براي طبقه‌بندي پوشش گياهي پيشنهاد مي‌كند.