پديد آورندگان :
نصيري فيروز، عليرضا دانشگاه تهران، تهران، ايران , ابيلي، خدايار دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي، تهران، ايران , كرامتي، محمدرضا دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي، تهران، ايران , پور كريمي، جواد پور دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي، تهران، ايران
چكيده فارسي :
به خاطر پويايي پديده فرهنگ، آشنايي كامل سياست گذاران با معيارها و نشانگرهاي مد نظر در ارزيابي سياستگذاري فرهنگي يك راهبرد نوآورانه است تا بتوانند به نيازهاي اجتماعي و موضوعات چالشي پاسخ دهند. ارزيابي سياست گذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي در كشور ما عليرغم وجود نهادها و دستگاه هاي مختلف فاقد الگوي بومي است. پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي ارزيابي سياست گذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي انجام شد. اين مطالعه به روش آميخته(كيفي – كمي) دنبال شد. در بخش كيفي از روش فراتركيب يافته هاي پژوهش ها در بازه زماني 1381 تا 1399 استفاده گرديد. مصاحبه نيمه ساختاريافته با 19 نفر از خبرگان انتخاب شده با نمونه گيري هدفمند براي پالايش، راستي آزمايي و اعتبارسنجي نشانگرها صورت گرفت. در نهايت سه معيار شامل 1) تناسب به همراه (2 عامل، 5 ملاك، 10 نشانگر)؛ 2) كارايي (3 عامل، 7 ملاك، 16 نشانگر)؛ و 3) اثربخشي(3 عامل، 7 ملاك، 16 نشانگر) به عنوان الگوي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي شناسايي شدند. در مرحله كمي، براي آزمودن الگو از روش توصيفي – تحليلي استفاده شد. جامعه آماري شامل اعضاي هيات علمي به تعداد 3163 نفر بود كه با استفاده از جدول مورگان 341 نفر به روش نمونه گيري نسبتي براي هر يك از دانشگاه هاي تهران، علامه طباطبائي و الزهرا به ترتيب 241، 59 و 41 نفر انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته منتج از داده هاي بخش كيفي در طيف ليكرت براي جمع آوري داده هاي مورد نياز طراحي شد. روايي(صوري، تحليل منطقي محتوي و تحليل عاملي) جهت بررسي كيفيت و دقت پرسشنامه به كار برده شد. از آلفاي كرونباخ(0/94) براي سنجش پايايي استفاده گرديد. در نهايت روايي و پايايي تاييد شدند. براي آزمودن الگو و بررسي داده ها، 313 پرسشنامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل عاملي مرتبه دوم نشان داد كه عامل هاي هشت گانه داراي بار عاملي كافي جهت پيشبيني الگوي ارزيابي سياست گذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي هستند. بنابراين، 3 معيار، 8 عامل، 19 ملاك و 42 نشانگر مي توانند الگوي بومي سازي شده ارزيابي سياستگذاري فرهنگي موسسات آموزش عالي شكل دهند و نتايج مفيدي در جهت شناسايي، اصلاح، بهبود و ارتقا فراهم آورند
چكيده لاتين :
Due to the dynamism of cultural phenomenon, policy makers'' complete familiarity with the criteria and indicators considered in the evaluation of cultural policy making is an innovative strategy to be able to respond to social needs and challenging issues. The evaluation of cultural policy lacks a local model. The present study was conducted with the aim of designing a model for evaluating cultural policy making in higher education institutions. This study followed with mixed method research (qualitative – quantitative). In qualitative sector, meta-synthesis of research findings (from 2002 t0 2019) was used. Semi-structured interviews with 19 experts selected through purposive sampling were done for purification, verification and validating of indicators. At final, three criteria including; 1) appropriateness in accompany with (2 factors, 5 criteria, 10 indicators); 2) efficiency (3 factors, 7 criteria, 16 indicators); and effectiveness (3 factors, 7 criteria, 16 indicators) were identified as a model for evaluation of cultural policy making in higher education institutions. In quantitative stage, the descriptive – analytical method was used for testing model. The statistical population was including 3163 faculty members of which with using Morgan table, 341 people in relative sample class method for each of three universities (Tehran, Allameh Tabatabai, and Al-Zahra), and 241, 59, 41 people were chosen respectively. A researcher made questionnaire resulted from qualitative section in Likert spectrum was developed for getting needed information. Validity (face, content, construct validity) was used for investigating quality and accuracy of questionnaire. Cronbach Alpha (0/94) was used for measuring reliability. At final, validity and reliability were confirmed. The results of second - order confirmatory factor analysis showed that the eight factors have a sufficient factor load to predict the cultural policy making evaluation model for higher education institutions. In order to test the model and check the data, 313 questionnaires were analyzed. The results of the second-order factor analysis showed that the eight factors have sufficient factor loading to predict the pattern of cultural policy evaluation of higher education institutions. So, 3 standards, along with 8 factors, 19 criteria and 42 indicators can form localized model for evaluation of cultural policy making and gather useful results for identification, amendment, improvement and promotion
