ﻣﺤﻞ ﺗﺤﻘﻖ ﮐﻤﺎل ﻧﻬﺎﯾﯽ اﻧﺴﺎن از ﻣﻨﻈﺮ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ

No Title

انسان به‌طور فطري موجودي كمال‌گراست. اين گرايش والا انسان را دائم در مسير حركت و رشد قرار مي‌دهد. شناخت آخرين مرتبه كمال و محل تحقق آن نقش بسزايي در جهت‌دهي به رفتار و افعال انسان دارد. پژوهش پيش‌رو ديدگاه قرآن كريم درباره محل تحقق كمال نهايي انسان را به شيوه مطالعه كتابخانه‌اي و روش توصيفي ـ تحليلي و با رعايت ضوابط تفسير موضوعي بررسي كرده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد آيات وحي هر سه نشئه دنيا، برزخ و قيامت را محل وقوع كمال نهايي انسان مي‌داند كه متناسب با ظرفيت وجودي هر عالم، مراتبي از كمال نهايي براي انسان به‌وقوع مي‌پيوندد. مطابق آيات وحي، در عالم دنيا به‌تبع انجام افعال اختياري، چنين كمالي محقق مي‌گردد. آياتي كه از ارتزاق، هدايت و اصلاح در عالم برزخ سخن مي‌گويد بر تحقق كمال نهايي در عالم برزخ دلالت دارد و مؤيد به روايات متعدد نيز هست. قرآن كريم در آيات متعددي مسئله خروج بعضي انسان‌ها از جهنم، افاضه رحمت و مغفرت و تحيت در بهشت، تزكيه بهشتيان، درخواست اتمام نور و حركت نوراني بهشتيان، تسبيح و تحميد آنان، شهود و ملاقات پروردگار و ارتزاق مؤمنان در بهشت را مطرح مي‌نمايد كه مي‌توان براي اثبات تحقق كمال نهايي در عالم قيامت از آنها استفاده كرد.

No abstract