الگوي ارتقايافتۀ كارآفريني زنان مبتني بر رويكردها و تحولات جديد مطالعات جنسيت

يكي از علت‌‌هاي حضور ناموفق زنان در عرصۀ كارآفريني، نارسايي در نظريه‌پردازي و نقيصه‌‌هاي موجود در سياست‌گذاري‌‌ است كه مطالعات جديد در زمينۀ رويكردهاي جديد و سازگار با ابعاد جنسيتي در عرصۀ كارآفريني زنان به همين منظور ارائه شده است؛ بنابراين هدف اصلي پژوهش حاضر شناخت رويكردها و رهيافت‌هاي نوين مطالعات جنسيت در حوزۀ كارآفريني زنان بوده كه آيا با به‌كارگيري آنها مي‌توان ضمن تقليل نارسايي‌ها، فرصت‌هاي جديد در نقش‌آفريني زنان در توسعه ايجاد كرد؟ جهت پاسخ، ابتدا مهم‌ترين رهيافت‌هاي نظري جديد در زمينۀ كارآفريني زنان استخراج و دسته‌بندي گرديد. سپس به‌منظور اعتبارسنجي و تكميل آنها، مصاحبه‌هايي نيمه‌ساخت‌يافته از نمونۀ نوزده‌نفري از استادان، مديران و كارآفرينان زن موفق انجام گرفته و براي تحليل داده‌ها از روش تحليل مضمون استفاده شده است. توانمندي در خودشناسي، پيشرو بودن زنان در امور خيريه، مكمل بودن نقش‌هاي خانوادگي و اجتماعي، و ارزش‌افزودۀ زنانه مواردي از مجموع 47مضمون اصلي هستند كه با تلاقي خصيصه‌هاي فراجنسيتي كارآفريني با نقش‌‌هاي جنسيتي زنان در عرصۀ عيني و عملي، مي‌توان به چارچوب مفهومي جديدي در مقولۀ كارآفريني زنان دست يافت كه ضمن ايجاد فرصت‌هاي نوين، در كاهش موانع و نارسايي‌‌هاي متعارف نيز مؤثر باشد.