نقش انعطاف‌پذيري روان‌شناختي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به بيماري‌هاي عروق كرونر قلب با ميانجي‌گري ادراك بيماري: ارائه‌ي يك مدل معادلات ساختاري

مقدمه: عوامل روان‌شناختي، نقش مهمي در سازگاري و كيفيت زندگي بيماران قلبي دارند. اين مطالعه به منظور بررسي نقش واسطه‌اي ادراك بيماري در رابطه‌ي بين انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر قلب انجام شد.روش‌ها: در يك مطالعه‌ي مقطعي، از بين كليه‌ي بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر قلب مراجعه‌كننده به بيمارستان تخصصي شهيد چمران اصفهان در سال 1399، تعداد 220 بيمار با در نظر گرفتن معيارهاي ورود و خروج به صورت پي‌درپي انتخاب گرديدند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها، پرسش‌نامه‌ي عوامل دموگرافيك، پرسش‌نامه‌ي كوتاه شده‌ي ادراك بيماري برودبنت (BIP)، پرسش‌نامه‌ي كيفيت زندگي واروشربون (SF36)، پرسش‌نامه‌ي پذيرش و عمل باند (AAQII) پرسش‌نامه‌ي آميختگي گيلاندرز (CFQ) و پرسش‌نامه‌ي زندگي ارزش‌محور ترمپتر (VLQ)، مورد استفاده قرار گرفت. سپس داده با روش مدل معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد، بين انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و كيفيت زندگي ارتباط مستقيم و معني‌داري وجود دارد (505/0 = r)، همچنين بين ادراك بيماري با كيفيت زندگي، رابطه‌ي معكوس معني‌داري وجود دارد (285/0 = r). همچنين يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد، رابطه‌ي كيفيت زندگي و انعطاف‌پذيري روان‌شناختي از طريق ادراك بيماري به طور معني‌داري وساطت مي‌شود (603/0 = r). ادراك بيماري، رابطه‌ي پذيرش و عمل، ارزش‌ها، آميختگي، مدت ابتلا به بيماري را به طور معني‌داري واسطه مي‌كند (028/0)، (56/0)، (094/0) و (050/0).نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد ادارك بيماري به عنوان متغير واسطه‌اي بين انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و كيفيت زندگي، مي‌تواند نقش قابل توجهي داشته باشد. لذا توجه به اين عوامل در مداخلات درماني و توانبخشي مورد تأكيد مي‌باشد.