بررسي وضعيت شاخص‌‌هاي عملكردي در بيمارستان‌هاي آموزشي و غيرآموزشي منتخب استان ‌تهران

زمينه و هدف: شاخص هاي عملكردي از جمله استانداردها و ابزارهاي ارزيابي و شناسايي وضع موجود در سازمان ها مي باشند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعيين و بررسي وضعيت شاخص هاي عملكردي در بيمارستان هاي آموزشي و غير آموزشي منتخب استان تهران بود.روش بررسي: اين يك مطالعه توصيفي ـ تحليلي است كه به صورت مقطعي انجام شد. جامعه آماري كليه بيمارستان هاي دولتي تحت پوشش دانشگاه هاي علوم پزشكي تهران و شهيد بهشتي بودند، 14 مورد آموزشي و 9 مورد غيرآموزشي مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات فرم ثبت اطلاعات شاخص هاي عملكردي بيمارستان ها بود كه شامل اطلاعات عمومي بيمارستان هاي مورد مطالعه و شاخص هاي عملكردي درصد اشغال تخت، متوسط اقامت بيمار و نرخ گردش تخت بود. داده ها با استفاده از آزمون هاي كاي دو و كولموگروف ـ اسميرنوف تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: ميانگين متوسط اقامت بيمار 5.89 روز بود كه بر اساس استانداردها تنها در 7.15 درصد موارد مطلوب بود. درصد اشغال تخت 76.35 بوده و ميزان گردش تخت 45.97 بار در سال تعيين شد. وضعيت اين دو شاخص بر اساس استانداردهاي موجود در 92.85 درصد موارد مطلوب بود. هم چنين بر اساس نتايج مطالعه حاضر، ميانگين متوسط اقامت بيمار 2.91 روز بود كه بر اساس استانداردها در 77.77 درصد موارد وضعيت اين شاخص مطلوب بود. درصد اشغال تخت 62.70 بوده و تنها در 11.11 درصد موارد وضعيت مطلوب بود. ميزان گردش تخت 65.44 بار در سال تعيين شد. در رابطه با اين شاخص در 100 درصد موارد وضعيت مطلوب بود. نتيجه گيري: بيمارستان هاي غيرآموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران در رابطه طول اقامت بيمار نسبت به شاخص هاي وزارت بهداشت و حتي نسبت به بيمارستان هاي استان هاي ديگر در وضعيت بهتري قرار داشتند. در رابطه با بيمارستان هاي آموزشي با توجه به اين كه از نظر وزارت بهداشت وضعيت مطلوب ميانگين متوسط اقامت بيمار كمتر از 3.5 روز مي باشد و بيشتر از ۴ روز نشانه ضعف و عدم كارايي بيمارستان است، بيمارستان هاي مورد مطالعه با ميانگين 5.69 روز با معيار استاندارد تفاوت قابل ملاحظه و قابل تأملي دارند. در دو شاخص ديگر نيز هم بيمارستان هاي آموزشي و هم غير آموزشي وضعيت مطلوبي داشتند.