طراحي الگويي بهينه براي توسعه مراكز سلامت محله اي شهر ياسوج

زمينه و هدف: سلامت يكي از ارزش ها و نيازهاي اساسي هر انسان و حقي پذيرفته شده در مكاتب الهي و اسناد بين المللي هم چون اعلاميه جهاني حقوق بشر، حقوق بشر اسلامي و بيانيه سازمان جهاني بهداشت است. حفظ و ارتقاي سلامت، مسؤوليتي فردي، اجتماعي، سازماني و حاكميتي است و يكي از پيش شرط هاي تحقق توسعه پايدار به شمار مي رود. هدف از اين مطالعه تعيين و طراحي الگويي بهينه براي توسعه مراكز سلامت محله اي شهر ياسوج بود.روش بررسي: اين يك مطالعه توصيفي ـ تحليلي مي باشد كه در سال .1398در شهر ياسوج انجام شد، جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مراجعه كنندگان به مراكز بهداشتي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهر ياسوج به تعداد ۹۰۰ نفر بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده بر اساس جدول مورگان تعداد 200 نفر از آنها به عنوان نمونه آماري به روش تصادفي ساده انتخاب و پرسشنامه مورد نظر را تكميل كردند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، تي تست و رگرسيون، مجذوركاي و كروسكال واليس تجزيه و تحليل شدند.يافته ها: طبق نتايج به دست آمده در راستاي طراحي مدل متغيرهاي پرستار، ماما و نگرش مردم تأثير معني داري بر متغير بهداشت محيط داشتند. هم چنين متغيرهاي بهداشت محيط، پرستار، ماما تأيثر معني داري بر متغير تغذيه داشتند و متغيرهاي سلامت روان و بهداشت محيط تأثير معني داري بر متغير تغذيه داشتند(0.05p #60)، ساير متغيرهاي مستقل داراي تأثير معني داري بر آن نبودند (0.05 #60p). هم چنين نتايج حاصل از مصاحبه عميق نگاه مسئولين نسبت به وضعيت فعلي مراكز سلامت عموماً ضعيف و متوسط ارزيابي گرديده است و در رابطه با وضعيت مطلوب در خصوص مراكز سلامت محله اي عموماً اعتقاد بر اين بود كه اگر مردم محله مشاركت بيشتري داشته باشند، مراكز از حالت ضعيف و متوسط مي توانند به سطوح بالاتر ارتقا يابند.نتيجه گيري: اين مقاله سعي بر آن دارد تا ضمن مشخص نمودن جايگاه و نقش سلامت روان در فرآيند مراكز سلامت محله و هم چنين از آن در ارتقاء كيفيت بهينه سازي مراكز سلامت استفاده كرده و از اين طريق ابزار قدرتمندي براي كاهش مشكلات مراكز سلامت محله اي شود.