بررسي عوامل خطر مادري زايمان زودرس در بيمارستان قائم مشهد از سال 99-1390

مقدمه: نارسي، شايع‌ترين ريسك فاكتور مرگ‌و‌مير نوزادي مي‌باشد و عوامل خطر مادري مختلفي براي نارسي مطرح شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين عوامل خطر مادري زايمان زودرس انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه مقطعي از سال 99-1390، وضعيت 981 مادر نوزادان نارس كه در بخش نوزادان بيمارستان قائم (عج) مشهد بستري شده بودند، مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات مربوط به مطالعه از طريق چك‌ليست پژوهشگر ساخته در دو بخش طراحي گرديد. بخش اول شامل اطلاعات فردي مادر (سن حاملگي، سن مادر، نوع زايمان، پاريتي، مشكلات مامايي مادر، بيماري‌هاي زمينه‌اي، عوارض بارداري، مشكلات جفت و پرده‌ها) و بخش دوم شامل اطلاعات مربوط به نوزاد (سن، نمره آپگار دقايق اول و پنجم) بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون‌هاي تي تست و كاي دو انجام شد. يافته ها: در مطالعه حاضر، 187 مادر (19.6%) وضعيت طبيعي در بارداري و 765 مادر (80.4%) مشكلات بارداري داشتند. شايع‌ترين مشكل مادر در بررسي شرح‌حال، سابقه سقط (67 مورد، 6.82%)، مشكل جفت و بندناف پارگي زودرس كيسه آب (89 مورد، 9.07%)، عارضه بارداري، پره‌اكلامپسي (256 مورد، 26.09%) و بيماري زمينه‌اي مادر هيپرتانسيون (173 مورد، 17.63%) بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، بيماري‌هاي زمينه‌اي مادر به‌ترتيب شامل: عوارض حين بارداري، سابقه بد مامايي و مشكلات جفت و پرده‌ها از شايع‌ترين مشكلات مادران نوزادان نارس بود، لذا يك از راه‌هاي مهم كنترل زايمان نارس و مشكلات متعدد آنها پيشگيري، كنترل، تشخيص زودرس و درمان مناسب مشكلات و بيماري‌هاي مادر قبل و حين حاملگي و زايمان مي‌باشد.