بررسي ارتباط بين سطح استراديول سرم و نمره استرس با عملكرد جنسي زنان مراجعه‌كننده به بيمارستان شهداي يافت‌آباد (همزمان با شيوع ويروس كرونا)

مقدمه: عملكرد جنسي، بخشي از زندگي و رفتار انساني و يك پديده چندبعدي است كه تحت تأثير بسياري از عوامل زيستي، رواني و اجتماعي قرار مي‌گيرد. استراديول از جمله هورمون‌هايي است كه ارتباط مستقيم با سطح عملكرد جنسي دارد. همه‌گيري ويروس كرونا باعث استرس رواني و جسمي شديد شده كه مي‌تواند باعث كاهش عملكرد جنسي شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين سطح استراديول سرم و نمره استرس با عملكرد جنسي زنان مراجعه‌كننده به بيمارستان شهداي يافت‌آباد (همزمان با شيوع ويروس كرونا) انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه همبستگي در سال 1400 بر روي 223 زن 3518 ساله متأهل و مراجعه‌كننده به درمانگاه زنان بيمارستان شهدا يافت‌آباد (همزمان با شيوع ويروس كرونا) انجام شد. زنان مراجعه‌كننده در فاز فوليكولر تحت خون‌گيري وريدي قرار گرفتند و سپس فرم مشخصات فردي (شامل اطلاعات فردي)، پرسشنامه عملكرد جنسي (FSFI) و پرسشنامه استرس داس را تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 21) و آزمون همبستگي پيرسون و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بر اساس آزمون همبستگي پيرسون، ميانگين نمره كلي عملكرد جنسي با استرس همبستگي معكوس و معناداري داشت (0.983=r، 0.001 p)؛ به‌عبارتي هرچه ميزان استرس بيشتر مي‌شد، نمره عملكرد جنسي كاهش مي‌يافت. همچنين بر اساس اين آزمون، سطح استراديول با عملكرد جنسي همبستگي مثبت داشت (0.001=p، 0.223=r). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه، شرايط استرس‌زا از جمله همه‌گيري كرونا مي‌تواند باعث كاهش سطح استراديول سرم و كاهش نمره عملكرد جنسي گردد.