تحليل گفتمان‌شناختي گفتمان‌نماها در قرآن كريم: به سوي معرفي الگوي مديريت گفتمان بر اساس متون قرآني

تركيب عناصر زباني مانند قيود، جملات كوتاه، افعال، حروف اضافه، ربط و عطف به ايجاد عناصري فرازباني به نام گفتمان‌نما مي‌انجامد كه در خدمت مديريت گفتمان مي‌باشند. اين پژوهش بر آن است تا با رويكردي توصيفي و تطبيقي به بررسي ابعاد استفاده از پيچيده‌ترين، پركاربردترين و موثرترين عناصر فرازبانيگفتمان‌نماها بر اساس نظريه گفتمان‌شناختي انسجام، گامي مقدماتي در كشف و شناسايي الگوي مديريت گفتمان در قرآن كريم بر دارد و چارچوب آن را توصيف كند؛ لذا ۶ جزء قرآن كريم به صورت تصادفي براي تجزيه و تحليل انتخاب شد تا به پاسخ سوالات در باره نوع گفتمان‌نماها و توزيع فراواني آن‌ها دست يابيم. پيكره پژوهش داراي 16906 كلمه بود. يافته‌هاي مطالعه به كشف الگويي چهاروجهي در مديريت گفتمان در قرآن كريم منجر شد كه روابط چهارگانه گفتماني ذيل را معرفي مي كنند: استنباط، تفصيل، تقابل و توالي. ابعاد يافته‌ها تجزيه و تحليل شد و كاربردهاي مختلف در حوزه‌هاي آموزش، پژوهش، تدوين مطالب درسي و فرهنگ نگاري بحث و بررسي شد.