بررسي ابعاد سازوكار توسعه پاك (CDM) و جايگاه آن در صنعت برق ايران

Investigation on Aspects of the Clean Development Mechanism (CDM) and its Position in Iran’s Electricity Industry

زمينه هدف: پس از هشدار مجامع علمي، در كنوانسيون تغيير آب­ و هواي ملل متحد، اصولي براي جلوگيري از انتشار گازهاي آلاينده مورد توافق قرار گرفت كه در پيمان كيوتو تحت عنوان سازوكار توسعه پاك به اجرا گذاشته شد. در اين مقاله ضمن مروري بر ابعاد اين سازوكار، وضعيت صنعت برق ايران از آن منظر مورد بررسي قرار گرفت. روش بررسي: در اين مقاله، پس از بررسي وضعيت انتشار گازهاي گلخانه ­اي در ايران، مروري بر اركان مكانيسم توسعه پاك شامل سير تاريخي، مزايا و موانع، جنبه ­هاي اقتصادي، روش­شناسي و الگوهاي ارزيابي زيست­ محيطي نيروگاه­هاي برق انجام شد. در ادامه به بررسي مخاطرات زيست‌محيطي صنعت برق و موقعيت ايران در خصوص آن پرداخته شد. يافته‌ها: رشد سرانه كربن­دي­اكسيد ناشي از مصرف انرژي و ناشي از توليد برق و حرارت در كنار سيستم برق­رساني مركزي و عدم تمركز كافي بر توليد پراكنده برق، هشدار دهنده آيندهاي نه­ چندان روشن در صنعت برق از منظر شاخص­هاي زيست­محيطي در ايران است كه البته اين مهم در ساليان اخير مورد توجه سياستگذاران حوزه انرژي و محيطزيست بوده است. بحث و نتيجه‌گيري: جهت توسعه برق پاك اين مقاله، نوسازي سيستم­ها، تمركز بر مولدهاي پراكنده و توليد برق منطقه­اي، سرمايه­ گذاري بر آموزش مسائل مكانيسم توسعه پاك و گسترش نيروگاه­هاي توليد هم‌زمان (به عنوان يك تجربه موفق در افزايش كارايي و كاهش آلايندگي در فرآيند توليد برق در ساير كشورها) را توصيه مي­نمايد.

Background and Objective: After the scientific community warning, in the united nation framework convention on climate change, principles to avoid emissions was agreed and under the Kyoto protocol was accomplished as the Clean Development Mechanism. In this paper, while reviewing the dimensions of this mechanism, the situation of Iran's electricity industry was examined from its perspective. Analysis methodology: In this, after reviewing Iran’s situation in the greenhouse gas emissions the elements of CDM including the history, benefits and barriers, economic aspects, methodology and patterns of environmental assessment power plant was reviewed. Then environmental risks of power industry and Iran’s position in that were discussed. Findings: Per capita CO2 emission growth caused by energy consumption, electricity and heat production, in addition central electricity system and the lack of sufficient focus on distributed generation represents not so bright future of power industry from the perspective of environmental indicators in Iran, which of course has been considered by energy and environmental policymakers in recent years. Discussion and Conclusions: To develop clean electricity, this paper recommends: updating systems, focusing on distributed generation and regional power generation, investing in education Clean Development Mechanism and the development of cogeneration power plants (as a successful experiment in increased efficiency and lower emissions in the power generation process in other countries).