دانشگاه و انتظارات از آن طي چند دهه آينده: تحول در مسئوليت‌ها و كاركردها

Our expectations of universities in the next few decades: Developments in universities responsibilities and functions

دربارۀ آيندۀ دانشگاه‌ها بسيار نوشته‌اند و از اين پس نيز مي‌توان انتظار داشت كه اصحاب نظر در اين عرصۀ مهم آراي خود را به نيت تأثيرگذاري در اذهان عمومي و به‌خصوص مسئولان و تصميم‌گيران به جامعه عرضه كنند. در اين مقاله كوشش شده از جنبه‌هايي كه احياناً كمتر از سوي ديگر محققان بدان توجه شده است به مسئلۀ آيندۀ دانشگاه‌ها پرداخته شود. در آنچه در پي مي‌آيد، پس از مقدمه‌اي كوتاه، كه به يكي از مسائل مهم در باب آيندۀ نظام‌هاي آموزشي، يعني تحولات مفهومي و دگرگوني‌هاي بافت فرهنگي و اجتماعي و تغييرات فناوري و آموزش عالي اشاره دارد، به مسئلۀ زوال الگوهاي كنوني دانشگاه‌ها پرداخته شده است؛ سپس از تأثيراتي كه فناوري‌هاي نوظهور بر شيوه‌هاي آموزش و فراگيري در آينده خواهند داشت سخن به ميان آمده است؛ و در پايان، توضيحاتي دربارۀ آيندۀ دانشگاه و نظام دانشگاهي در ايران داده شده و به شروطي اشاره شده است كه براي بقاي اين نظام مي‌بايد تحقق يابد.

Much has been written about the future of universities. One can safely assume that experts will continue to present their views concerning this important issue in a bid to inform and enlighten policymakers as well as the public. In this paper, we try to deal with some aspects of the future of universities not much discussed by other researchers. Following a brief introduction to one of the important issues related to the higher education systems, i.e., the issue of conceptual changes, developments in the social and cultural contexts, and technological advances all in relation to higher education, we turn our attention to the problem of the decline of current models of university. We next discuss the impact of emergent (NBIC) technologies on the modes of teaching in future. In the last section we provide our own account of the future of the university in Iran and highlight some of the conditions necessary for its realization.