تاثير روشهاي آموزش غيرمتمركز و متمركز بر مهارت شغلي كاركنان مركز تشخيص هويت پليس آگاهي ناجا

زمينه و هدف: زمينه و هدف اين تحقيق بررسي تأثير روش‌هاي آموزش غيرمتمركز و متمركز بر مهارت شغلي كاركنان مركز تشخيص هويت پليس آگاهي ناجا بوده است روش: روش تحقيق حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ ماهيت توصيفي از نوع شبه آزمايشي مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش كلية كاركنان آموزش‌ديده مركز تشخيص هويت پليس آگاهي ناجا در سال 1399 از استان‌هاي تهران بزرگ، فارس، خوزستان، گيلان، مازندران و اصفهان است. براي تعيين حجم نمونه در اين پژوهش، از فرمول كوكران 293 نفر به دست آمد. بدين ترتيب از كاركنان تشخيص هويت تعداد 240 نفر كه در دو گروه نمونه (120 نفر گروه آزمايش و 120 نفر گروه كنترل) بودند به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شده‌اند كه هر يك از آموزش‌هاي متمركز و غيرمتمركز در 6 رسته طبقه‌بندي شدند؛ يعني هر رسته 120 نفر در گروه‌ها (هر رسته 20 نفر) قرار گرفته‌اند. روايي پرسشنامه مورد تأييد اساتيد خبره دانشگاه و پايايي پرسشنامه بالاتر از 0.71 نشان داده است. روش‌هاي تجزيه ‌و تحليل آمار توصيفي شامل ميانگين، انحراف معيار، چولگي و كشيدگي و كمترين و بيشترين نمره‌ها، آزمون كولموگرف اسميرنوف براي بررسي نرمال بودن داده‌ها و آزمون تحليل تي و آزمون تحليل واريانس تحليل آنوا در نرم‌افزار 25SPSS است. يافته‌ها و نتايج: يافته‌هاي تحقيق نشان‌دهنده اين بوده است كه آموزش غيرمتمركز براي افزايش مهارت شغلي كاركنان بخش ادله الكترونيك مركز تشخيص هويت پليس آگاهي ناجا نسبت به ديگر رسته‌ها بيشترين مقدار را نشان داد و آموزش غيرمتمركز براي مهارت شغلي كاركنان بخش بانك اطلاعات مجرمين مركز تشخيص هويت پليس آگاهي ناجا، كمترين مقدار ممكن را داشته است. نتيجه‌گيري مي‌شود كه آموزش مهارت‌هاي شغلي براي كاركنان مركز تشخيص هويت پليس آگاهي ناجا به آموزش غيرمتمركز بيشتر مي‌توان اطمينان كرد، اما همراه آموزش غيرمتمركز مي‌توان آموزش متمركز را هم پياده‌سازي كرد.